Το Προσφυγικό ξεκίνησε ως πρόβλημα. Και εξελίσσεται σε τραγωδία. Σε μια διαρκή τραγωδία.
Την Παρασκευή στη Βουλή ο Πρωθυπουργός είπε ότι «μαζί με τις σορούς το Αιγαίο ξεβράζει και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό» εξηγώντας ότι «είναι ντροπή η ανικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο δράμα». Ακόμη κι αν η διατύπωση είναι λίγο υπερβολική, ποιος θα του δώσει άδικο;
Την περασμένη Κυριακή άλλωστε έζησε ο ίδιος μια άσχημη εμπειρία στις Βρυξέλλες, όταν όλοι σχεδόν οι παρόντες τον έχρισαν υπαίτιο για την ανικανότητα της Ελλάδας να αναχαιτίσει το προσφυγικό κύμα. Σε σημείο που τον υπερασπίστηκε η Ανγκελα Μέρκελ –αφού πρώτα του «φόρτωσε» πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες για «φιλοξενία»…
Πώς να αναχαιτίσεις όμως 450.000 ανθρώπους –τόσοι μπήκαν από την αρχή του χρόνου στη χώρα μας, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό; Και πώς να μην ξεβράζει σορούς το Αιγαίο;
Από την άλλη, πώς να αντιμετωπιστεί το ανθρώπινο δράμα; Με ποιες μεθόδους, ποια μέσα και ποια πρακτικά αποτελέσματα;
Πώς μπορούν ξαφνικά να ανοίξουν έτσι απλά τα σύνορα σε δύο, τρία, τέσσερα εκατομμύρια δυστυχισμένους ανθρώπους που φεύγουν κατατρεγμένοι από τη χώρα τους;
Από πότε η Ευρώπη χρίστηκε αρμόδια να υποδεχθεί τη «δυστυχία του πλανήτη», για να δανειστώ την παλιά έκφραση του Μισέλ Ροκάρ; Και ποιος της απένειμε την ικανότητα να αντιμετωπίζει όλα τα ανθρώπινα δράματα;
Ομολογώ ότι δεν διαθέτω καμία εύλογη απάντηση σε κανένα από τα παραπάνω εύλογα ερωτήματα.
Αλλά αυτό είναι η επιτομή της τραγωδίας με την κλασική έννοια του όρου. Στην «Αντιγόνη» που μας μάθαιναν στο σχολείο έχουν δίκιο και η Αντιγόνη και ο Κρέων –ο καθένας για τους λόγους του και από την πλευρά του.
Η τραγωδία είναι ακριβώς η αδυναμία να προκύψει μια κοινή απάντηση σε ένα κοινό ερώτημα και η σύγκρουση που προκύπτει από αυτή την αδυναμία.
Γι’ αυτό δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Πολύ φοβάμαι ότι το πρόβλημα θα χαίνει και θα κακοφορμίζει σαν πληγή και ότι το Αιγαίο θα συνεχίσει να ξεβράζει σορούς επειδή η Ευρώπη ακόμη και αν θέλει (που δεν θέλει πάντα…) δύσκολα μπορεί να το αντιμετωπίσει.
Και δυστυχώς η χώρα μας θα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας διαρκούς τραγωδίας η οποία ήδη την έχει ξεπεράσει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
