Σε αντίθεση με τα περισσότερα σχόλια που διάβασα ή άκουσα, θεωρώ ότι ο Αλ. Τσίπρας έκανε καλά που δεν πήγε στην τελετή για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Για δύο λόγους.
Πρώτον, επειδή θα ήταν υποκριτικό. Η πολιτική, ιδεολογική, πολιτιστική, ακόμη και αισθητική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ονομάζεται «Ευρωπαϊκή Ενωση».
Καλώς ή κακώς, δεν το ξέρουν, δεν το γουστάρουν, δεν το έχουν στο DNA τους.
Και είναι απολύτως λογικό. Οταν το Πάνθεον Ηρώων σου περιλαμβάνει τον Λένιν, τον Μάο, τον Τσε Γκεβάρα και τον Τσάβες, αποκλείεται να αισθάνεσαι συγγένεια με τον Ζαν Μονέ, τον Βίλι Μπραντ, τον Σπάακ (αν τον έχουν ποτέ ακούσει…) και τον Φρανσουά Μιτεράν.
Δεύτερον, επειδή θα ήταν πολιτικό λάθος. Ανεξαρτήτως προθέσεων ή διακηρύξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται και εκπροσωπεί έναν κόσμο ταλαιπωρημένο, στερημένο, κακομαθημένο, θυμωμένο ή καθυστερημένο (πείτε το όπως θέλετε…), του οποίου τελευταία σκασίλα είναι ποιος προεδρεύει στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αυτό το «υπαρξιακά αποσταθεροποιημένο» σώμα (κατά την εύστοχη διατύπωση του Dominique Reynie) ανήκει φύσει και θέσει στο στρατόπεδο εκείνων που ούτε θέλουν ούτε προσδοκούν τίποτα από την Ευρώπη –ακόμη και όταν δεν τη θεωρούν «μητέρα όλων των κακών τους»…
Για όλα αυτά λοιπόν έκανε καλά ο πρόεδρος που δεν πήγε στην τελετή.
Αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο.
Επειδή διέλυσε όλες τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν διάφοροι επιτήδειοι ότι η επιλογή ΣΥΡΙΖΑ δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε τροχιά σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Λυπάμαι, αλλά κοροϊδεύουν την κοινωνία. Η σύγκρουση είναι δεδομένη και θα είναι σκληρή.
Οχι απαραιτήτως επειδή το έχει αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά επειδή το έχουν επιλέξει οι άλλοι.
Προ καιρού είχα αναζητήσει την εκτίμηση ενός κορυφαίου παράγοντα της Κομισιόν.
–Τι πιστεύετε ότι θα κάνει ο Τσίπρας αν γίνει ποτέ κυβέρνηση; Θα διαπραγματευθεί ή θα συγκρουστεί;
–Κατ’ αρχάς, μου απάντησε, θα πρέπει να μάθει αγγλικά.
Είναι προφανές ότι δεν αναφερόταν στη γλωσσομάθεια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αλλά στην αδυναμία του να βρει μια γλώσσα επικοινωνίας με αυτό που (καλώς ή κακώς) αποτελεί σήμερα το «κυρίαρχο ευρωπαϊκό σύστημα». Ως τώρα ούτε τους ακούει ούτε τον ακούνε.
Θεωρώ θετικό ότι στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να αποκτούν επίγνωση των πραγμάτων.
Μόλις προ ημερών ο γραμματέας της ΚΟ Ν. Βούτσης δήλωνε ότι «οι ξένες δυνάμεις θα δώσουν τα ρέστα τους για να μη γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση».
Εχει δίκιο. Και κατ’ επέκταση σκεφθείτε τι πρόκειται να συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση, παρά τα «ρέστα» των «ξένων δυνάμεων». Δεν θα του δώσουν χρόνο όχι να προσαρμοστεί αλλά ούτε να αναπνεύσει.
Στην Ευρώπη, που στρίβει όλο και πιο δεξιά, μια «Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ» θα μοιάζει περισσότερο εξωτικό φρούτο και από την παπάγια.
Σύμφωνα με τη νεοσύλλεκτη Θεοδώρα Τζάκρη, ο Τσίπρας τουλάχιστον «θα χτυπάει το χέρι στο τραπέζι» –αγνοώντας προφανώς πως έτσι ο άνθρωπος κινδυνεύει να σπάσει ή το τραπέζι ή το χέρι του…
(Για περισσότερες λεπτομέρειες θα μπορούσε να ρωτήσει τον Γ. Παπανδρέου για τις Κάννες. Ή να μάθει για την Κύπρο…)
Προφανώς δημοκρατία έχουμε και κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί την κυρίαρχη ευρωπαϊκή λογική.
Αλλά ουδείς δικαιούται να καλλιεργεί την ψευδαίσθηση ότι τέτοια λογική δεν υπάρχει ή ότι αυτός θα φτιάξει κάποια άλλη ή ότι δεν τρέχει κάστανο.
«Εμείς τον θέλουμε και θα τον φέρουμε!» τραγουδούσε το 1920 η υπερήφανη Ελλάδα στους «Αγγλογάλλους» για τον Βασιλιά.
Και τελικά τον έφερε –μαζί με δυόμισι εκατομμύρια πρόσφυγες…
Μήπως είναι ο ίδιος;
Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέσεις με την τρομοκρατία, όπως υποστηρίζει η ΝΔ. Μπορώ να τους διαβεβαιώσω, πάντως, ότι ούτε ο Μαζιώτης ούτε η Ρούπα ούτε ο Χριστόδουλος Ξηρός την κοπάνισαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Και αν υπάρχει πρόβλημα με τους δικαστές ή με τους δεσμοφύλακες, τότε μάλλον δεν το δημιουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέσεις με την τρομοκρατία, όπως υποστηρίζει η ΝΔ. Μπορώ να τους διαβεβαιώσω, πάντως, ότι ούτε ο Μαζιώτης ούτε η Ρούπα ούτε ο Χριστόδουλος Ξηρός την κοπάνισαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Και αν υπάρχει πρόβλημα με τους δικαστές ή με τους δεσμοφύλακες, τότε μάλλον δεν το δημιουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλωστε αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το είχε ήδη ανακαλύψει ο δαιμόνιος αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου που διερεύνησε την αποφυλάκιση του Μαζιώτη και της Ρούπα για να αποφανθεί ότι όλα καλώς έγιναν και να βγάλει λάδι τους δικαστές.
Λέτε να είναι ο ίδιος που έδινε και τις άδειες στον Κορυδαλλό;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
