Σε ενίσχυση του κυβερνητικού του «προφίλ» προσβλέπει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θέτοντας ως στόχο, μέσω της παρουσίας του κ. Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ (14-15 Σεπτεμβρίου), να προβάλει «με συγκεκριμένους όρους το προγραμματικό πλαίσιο της κυβέρνησης που διεκδικεί», παρουσιάζοντας τα άμεσα και μεσοπρόθεσμα μέτρα ανακούφισης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας που έχει επεξεργαστεί η Μόνιμη Επιτροπή Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ με τη συμβολή του αντιπροέδρου της Βουλής κ. Ι. Δραγασάκη. Οπως δηλώνει με την ευκαιρία ο ίδιος, «το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε και τα αποτελέσματά του συνιστούν μια παγκόσμια ομολογημένη αποτυχία» και «άρα δεν μπορούμε να συζητούμε πώς θα υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα το οποίο έχει αποδειχθεί ότι απέτυχε», εξηγώντας παράλληλα ότι «το μνημόνιο για εμάς δεν υπάρχει, ως πολιτική έχει χρεοκοπήσει και στη συνείδηση της κοινωνίας έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως», προκρίνοντας την παραγωγική ανασυγκρότηση και επανεκκίνηση της οικονομίας.
Οι προετοιμασίες για την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη έχουν ξεκινήσει και οι επιτελείς του αναζητούν καινοτομίες όσον αφορά την παρουσία και τις επαφές του (μεταξύ αυτών υπήρξαν προτάσεις να μη γίνει η καθιερωμένη ομιλία στο Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο, αλλά να έχει χαρακτήρα ανοιχτής πολιτικής εκδήλωσης μάλλον με προεκλογικό «άρωμα») σε μια προσπάθεια παράλληλης ανάδειξης του κινηματικού χαρακτήρα και της «πειστικής προγραμματικής πρότασης με δεσμεύσεις ακόμη και άμεσου χαρακτήρα», όπως αναφέρουν οι επιτελείς της Κουμουνδούρου. Το «μοντέλο» στο οποίο θα διοχετευθούν οι προσπάθειες της αξιωματικής αντιπολίτευσης το επόμενο διάστημα είναι η δημιουργία μιας «ασπίδας προστασίας» όσων πλήττονται από τη μνημονιακή πολιτική και παράλληλα η διαμόρφωση των όρων «πολιτικής ανατροπής της κυβέρνησης και συγκρότησης μιας κυβέρνησης της Αριστεράς».
Το πρόταγμα που θέτουν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «η διαμόρφωση ενός πολιτικού κινήματος ανατροπής της κυβέρνησης μέσα από την αναβάθμιση και τη σύγκλιση των επί μέρους κοινωνικών μετώπων και τον συντονισμό των διαμορφούμενων πολιτικών αντιστάσεων», ενώ θεωρούν την κυβέρνηση «πλήρως απονομιμοποιημένη, πολιτικά αναξιόπιστη και επικίνδυνη». Γι’ αυτό και πιστεύουν ότι «η ανατροπή της κυβέρνησης αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για μια νέα πορεία της χώρας απαλλαγμένη από τα μνημόνια της λιτότητας και της φτωχοποίησης, με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, με διανομή και αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος του κεφαλαίου και των πλουσίων στρωμάτων, με ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας».
Γνωρίζουν ωστόσο ότι οι προσδοκίες από την επίτευξη των στόχων απέχουν. Σε ένα εξαιρετικά ρευστό πολιτικό τοπίο και με τα σύννεφα ενδεχόμενης επίθεσης κατά της Συρίας να πληθαίνουν, οι εξελίξεις αναμένονται απρόβλεπτες. Ωστόσο εκτιμούν ότι η κοινωνική απόγνωση και οι εκρηκτικές επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής, τα ασφυκτικά αδιέξοδα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και η εξάντληση των πολιτικών ορίων της κυβέρνησης Σαμαρά διαμορφώνουν μια καθοριστική δυναμική. Ετσι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν κηρύξει «ανένδοτο αγώνα ώσπου να καταφέρουμε να φύγουν η κυβέρνηση, τα μνημόνια και η τρόικα», όπως λένε. «Θέλουμε να το πετύχουμε το ταχύτερο. Θέλουμε να το πετύχουμε τώρα. Ολες μας οι δυνάμεις κινούνται προς αυτή τη κατεύθυνση» είναι το μότο κορυφαίων κομματικών παραγόντων, οι οποίοι θέτουν ως πρώτο πολιτικό στόχο τις βουλευτικές εκλογές και ακολούθως τη διπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου 2014 (αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές).
Το ζήτημα των συμμαχιών και συσπειρώσεων απασχολεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και αναμένεται να τεθεί στο σημερινό τραπέζι της συζήτησης σε επίπεδο Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Με δεδομένο το τόξο στο οποίο απευθύνεται –από «τα αριστερά» της Σοσιαλδημοκρατίας ως τις δυνάμεις της Οικολογίας και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς –ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να επιλύσει μια δύσκολη πολιτική εξίσωση σχετικά με τη διαχείριση της μεταστροφής κεντρώων και δεξιών παραδοσιακών ψηφοφόρων, «μεταστροφή που παράγεται μέσα από τις δραματικές αλλαγές και αναδιατάξεις κυρίως στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα», όπως διαπιστώνουν στελέχη του κόμματος, παρατηρώντας ότι η έκφραση και η συσπείρωση αυτών των νέων δυνάμεων πρέπει να δοκιμαστούν στο επίπεδο των κοινωνικών κινημάτων και να μετουσιωθούν σε πολιτική συμμετοχή και στήριξη του αιτήματος της «ανατροπής» της μνημονιακής κυβέρνησης. Ωστόσο κάποιοι θεωρούν ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπερβεί ο ΣΥΡΙΖΑ συλλογικά παθογένειες που οδηγούν σε περιχαρακώσεις «εντελώς αναντίστοιχες τόσο με τον ανοικτό ενωτικό δημοκρατικό χαρακτήρα του όσο και με την εξυπηρέτηση της επιτακτικής ανάγκης για τη διαμόρφωση μιας ευρύτατης κοινωνικής-πολιτικής συμμαχίας».
Ο επικεφαλής της Μόνιμης Επιτροπής Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ι. Δραγασάκης δηλώνει:
«Χρειάζεται μια νέα οικονομία χωρίς το μνημόνιο»
Εκ των κεντρικών προσώπων στη χάραξη των προγραμματικών επεξεργασιών και προτάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Ι. Δραγασάκης περιγράφει το πλαίσιο της παρούσας φάσης της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεών της επισημαίνοντας ότι «πρέπει να ξεκινήσουμε από την επανατοποθέτηση του όλου προβλήματος σε νέες βάσεις». Οπως εξηγεί, «αυτό που ονομάστηκε «εσωτερική υποτίμηση», ως ο μηχανισμός που θα μας οδηγούσε δήθεν σε ένα εξωστρεφές μοντέλο ανάπτυξης, έχει μετεξελιχθεί σε έναν μηχανισμό παραγωγικής υποβάθμισης και κοινωνικής εξαθλίωσης».
«Χρειάζεται μια νέα οικονομία χωρίς το μνημόνιο»
Εκ των κεντρικών προσώπων στη χάραξη των προγραμματικών επεξεργασιών και προτάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Ι. Δραγασάκης περιγράφει το πλαίσιο της παρούσας φάσης της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεών της επισημαίνοντας ότι «πρέπει να ξεκινήσουμε από την επανατοποθέτηση του όλου προβλήματος σε νέες βάσεις». Οπως εξηγεί, «αυτό που ονομάστηκε «εσωτερική υποτίμηση», ως ο μηχανισμός που θα μας οδηγούσε δήθεν σε ένα εξωστρεφές μοντέλο ανάπτυξης, έχει μετεξελιχθεί σε έναν μηχανισμό παραγωγικής υποβάθμισης και κοινωνικής εξαθλίωσης».
Επικαλείται χαρακτηριστικά το παράδειγμα των εξαγωγών: «Αν δούμε τις εξαγωγές, όχι απλώς δεν έχουμε κάποια αλματώδη αύξηση, αλλά τα τελευταία στοιχεία μιλούν και για μείωση σε πραγματικές τιμές, και η όποια εξομάλυνση του εξωτερικού ισοζυγίου έγινε με την κατάρρευση της κατανάλωσης, τη δραματική μείωση των επενδύσεων και ουσιαστικά με τη φτωχοποίηση του κόσμου».
«Αρα μιλάμε για μια πραγματική χρεοκοπία της πολιτικής που ασκείται» συμπεραίνει και τονίζει ότι το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα «συνιστά μια παγκόσμια αποτυχία που έχει αρχίσει άλλωστε να ομολογείται και διεθνώς από πολλούς διεθνείς οργανισμούς και παράγοντες». «Αρα δεν μπορούμε να συζητάμε πώς θα υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα το οποίο έχει αποδειχθεί ότι απέτυχε» σημειώνει και διευκρινίζει: «Εμείς θα ζητήσουμε από τον ελληνικό λαό να μας στηρίξει για να ακυρώσουμε το μνημόνιο οριστικά, να βάλουμε τέλος στη λιτότητα, να αναδιαπραγματευθούμε τις δανειακές συμβάσεις και να αρχίσουμε τον δύσκολο δρόμο της αποκατάστασης των αδικιών και της ανασυγκρότησης της χώρας».
Οπως εξηγεί, «χρειάζεται πολιτική ανακούφισης άμεσα, αλλά αυτό δεν αρκεί, χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια νέα οικονομία μέσα από μια διαδικασία παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, δηλαδή μια σύνδεση του άμεσου με το μακροπρόθεσμο». Και κατηγορεί την κυβέρνηση Σαμαρά ότι «θεώρησε πως κάνοντας αυτά που της λένε, δηλαδή μεταφράζοντας σε πολιτική τη θέληση των πιστωτών, θα τύχαινε κάποιας ειδικής μεταχείρισης». «Αν ακούσετε τι είπε ο κ. Στουρνάρας, είναι αυτό που θέλουν να ακούσουν οι Γερμανοί: ότι δεν χρειαζόμαστε «κούρεμα» του χρέους» συμπληρώνει, εκτιμώντας: «Οταν διαβεβαιώνεις ότι δεν ζητάς «κούρεμα» του δημοσίου χρέους ούτε ρήτρα ανάπτυξης για την εξυπηρέτηση του όποιου χρέους τελικά συμφωνηθεί, είναι σαν να αποδέχεσαι την περιθωριοποίηση της Ελλάδας και την παγίδευσή της σε ένα χρέος που, επειδή δεν θα μπορεί να πληρωθεί, θα λειτουργεί ως μόνιμος μηχανισμός εξάρτησης και υποταγής». Και καταλήγει: «Κινούνται στην κατεύθυνση να πείσουν τους δανειστές ότι, για να μην έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ και να αποτραπεί η νίκη του, θα πρέπει να τους βοηθήσουν με άγνωστα πια ανταλλάγματα. Και αυτό τούς καθιστά επικίνδυνους».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
