Που είναι οι μάρτυρες;

Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει πράξη αυτά που λέει και να εφαρμόσει όσα ψηφίζει. Και για να το κάνει αυτό θα πρέπει να συγκρουστεί. Διότι χωρίς να σπάσει αυγά ομελέτα δεν γίνεται...

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, ο υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης δήλωνε ότι «το ασφαλιστικό σύστημα οικοδομήθηκε στη βάση πελατειακών σχέσεων», προκαλώντας την αντίδραση του ΠΑΜΕ, το οποίο σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατέλαβε το γραφείο του.
Η ενέργεια αυτή κινητοποίησε τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκο Δένδια, ο οποίος έστειλε την αστυνομία «για να επιβάλει την τάξη».
Κατά την αστυνομία και τον κ. Βρούτση υπήρξαν βίαιες αντιδράσεις εκ μέρους του ΠΑΜΕ και για το λόγο αυτό έγιναν συλλήψεις και παραπομπή στη Δικαιοσύνη 35 συνδικαλιστών. Μάλιστα η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες με καταστροφές που έκαναν οι ακτιβιστές, οι οποίοι από την πλευρά τους τις χαρακτηρίζουν κατασκευασμένες.
Το γεγονός πήρε διαστάσεις, διότι η στάση της αστυνομίας υποτίθεται ότι εκφράζει τη θέση της κυβέρνησης για εφαρμογή των νόμων με κάθε τρόπο και μέσο.
Σε σχετική συζήτηση στη Βουλή, ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κωστής Χατζηδάκης αιτολογώντας τις συλλήψεις υπογράμμισε ότι η ενέργεια του ΠΑΜΕ «δεν ήταν στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας», ενώ ο κ. Βρούτσης αναρωτήθηκε σε ποιόν να στείλει τον λογαρισμό «στο ΚΚΕ ή στο ΠΑΜΕ;».

Οι συλληφθέντες λοιπόν οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη την επομένη, πλην όμως δεν εμφανίστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας, που ήταν οι υπάλληλοι του γραφείου του κ. Βρούτση και η εκδίκαση της υποθέσης αναβλήθηκε για χθες, Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου.
Ομως και πάλι δεν εμφανίστηκαν, παρά τις κλήσεις που τους εστάλησαν, ενισχύοντας τα επιχειρήματα του ΠΑΜΕ ότι οι βανδαλισμοί στο υπουργείο Εργασίας και οι σχετικές φωτογραφίες που εμφανίζει η κυβέρνηση είναι κατασκευασμένες.
Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες. Αν όχι, τότε η μη εμφάνιση των μαρτύρων κατηγορίας έχει δύο εξηγήσεις: είτε η κυβέρνηση για λόγους τακτικής δεν θέλει να συγκρουστεί με το ΚΚΕ είτε ανάμεσα στους υπουργούς επικρατούν λογικές του τύπου «δεν είναι σωστό να τα βάζουμε με συνδικαλιστές».
Και στις δύο περιπτώσεις το μικροπολιτικό συμφέρον επικρατεί. Στην μεν πρώτη η αντίληψη είναι ότι πιθανή ενίσχυση του ΚΚΕ θα κόψει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, στη δε δεύτερη ότι η σύγκρουση με τους συνδικαλιστές θα κόψει ψήφους από κάποιους υπουργούς.
Ομως έτσι δεν πάμε πουθενά. Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει πράξη αυτά που λέει και να εφαρμόσει όσα ψηφίζει. Και για να το κάνει αυτό θα πρέπει να συγκρουστεί. Διότι χωρίς να σπάσει αυγά ομελέτα δεν γίνεται…

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.