Πολλή κουβέντα γίνεται για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο ή για τα μέτρα που απαιτούνται για να προσελκύσει η χώρα επενδύσεις. Μικρή σημασία έχει όμως αν ο φορολογικός συντελεστής είναι λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω όταν δεν λειτουργεί ο εισπρακτικός μηχανισμός ή αν είναι ή δεν είναι ελκυστικά τα κίνητρα για επενδύσεις όταν για ψύλλου πήδημα μπορεί ο καθένας να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και να μπλοκάρει μια επένδυση εκατομμυρίων ευρώ.
Οπως εξηγούσε πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας κ. Γιώργος Ζανιάς, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών βρήκε έναν διαλυμένο εισπρακτικό μηχανισμό και δεν του επιτρεπόταν να μετακινήσει ούτε έναν υπάλληλο από μια Εφορία σε άλλη επειδή ήταν προεκλογική περίοδος! Επρεπε να αυτοσχεδιάσει, δημιουργώντας μια ομάδα διαχείρισης κρίσης, η οποία μετακινούνταν από Εφορία σε Εφορία, για να κλείσει τρύπες και να μαζέψει τα έσοδα που ήταν απαραίτητα για την καθημερινή λειτουργία του κράτους.
Και όσο δεν υπάρχει αποτελεσματικός εισπρακτικός μηχανισμός, τα έσοδα από ΦΠΑ, ανεξάρτητα από τον συντελεστή, θα είναι 25% λιγότερα από όσα δικαιολογεί το μέγεθος της οικονομίας και το μέσο δηλωθέν εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών θα κινείται στα όρια της φτώχειας, όπου βρίσκεται σήμερα.
Αντίστοιχα, για τους επενδυτές μεγαλύτερη σημασία από φαντεζί επενδυτικά κίνητρα έχει ένα φιλικό για τις επενδύσεις περιβάλλον, με λιγότερη γραφειοκρατία και σταθερό φορολογικό καθεστώς. Ποιος θα επενδύσει όταν ο καθένας μπορεί να σταματήσει την επένδυσή του για δήθεν περιβαλλοντικούς λόγους, προσφεύγοντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Και γιατί να επενδύσει στην Ελλάδα αν το φορολογικό καθεστώς ενδέχεται να αλλάξει, όπως συνέβη με τις ΑΠΕ, στις οποίες επιβλήθηκε αναδρομική φορολόγηση!
Οπως πολύ σωστά έχει επισημαίνει ο καθηγητής κ. Βασίλης Ράπανος, ο μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών δεν είναι προσανατολισμένος σε μια αναπτυξιακή λογική αλλά στη λογική ότι κάποια στιγμή ο εκάστοτε υπουργός θα πει:
«Λείπει 1 δισ. ευρώ, τι θα κάνουμε για να το βρούμε;». Και τότε τα στελέχη του υπουργείου θα επινοήσουν ένα εισπρακτικό μέτρο, το οποίο μπορεί να γεμίσει το δημόσιο ταμείο, όμως θα αποδειχθεί καταστροφικό για την οικονομική δραστηριότητα.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη από νέους νόμους και μέτρα αλλά πρωτίστως από αλλαγή νοοτροπίας. Απλά και στοιχειώδη πράγματα. Δεν μπορεί π.χ. οι διευθυντικές θέσεις στις εφορίες να αποτελούν λάφυρο του κόμματος που παίρνει την εξουσία και να έχουμε κόντρες όπως αυτές πρόσφατα όταν «πράσινοι» έφοροι αντικαταστάθηκαν από «γαλάζιους» ή στο υπουργείο Ανάπτυξης να επικρατούν απόψεις ότι επειδή υποφέρουν οι συνταξιούχοι θα πρέπει να υποφέρουν και οι επενδυτές…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ