Τι Αθήνα, τι Καμπούλ

«Kαμπούλ» είχε χαρακτηρίσει ο κ. Χρυσοχοΐδης την Αθήνα σε μια τηλεοπτική εμφάνισή του, όταν το ΠαΣοΚ ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση και η δημόσια ασφάλεια, υπό τον κ. Παυλόπουλο, είχε χτυπήσει κόκκινο. Τώρα ο υπουργός Χρυσοχοΐδης σιωπά, παρ΄ όλο που το επεισόδιο στα Πατήσια θα μπορούσε να είχε συμβεί στην Καμπούλ, όχι μόνο επειδή είχε θύματα αθώους Αφγανούς. Οι μηχανισμοί του υπουργείου του μοιάζουν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την εγκληματικότητα, την παλαιού τύπου και τη νέου τύπου ...

«Kαμπούλ» είχε χαρακτηρίσει ο κ. Χρυσοχοΐδης την Αθήνα σε μια τηλεοπτική εμφάνισή του, όταν το ΠαΣοΚ ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση και η δημόσια ασφάλεια, υπό τον κ. Παυλόπουλο, είχε χτυπήσει κόκκινο. Τώρα ο υπουργός Χρυσοχοΐδης σιωπά, παρ΄ όλο που το επεισόδιο στα Πατήσια θα μπορούσε να είχε συμβεί στην Καμπούλ, όχι μόνο επειδή είχε θύματα αθώους Αφγανούς. Οι μηχανισμοί του υπουργείου του μοιάζουν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την εγκληματικότητα, την παλαιού τύπου και τη νέου τύπου εγκληματικότητα, την εγκληματικότητα της τρομοκρατίας και αυτή του κοινού ποινικού δικαίου, όσο κι αν τα «παπάκια» με τους αστυνομικούς οργώνουν την πόλη δίνοντας την εντύπωση ανέμελων ένστολων μαθητών σε σχολική εκδρομή. Με ανακούφιση είχαμε δεχθεί την τοποθέτηση του κ. Χρυσοχοΐδη στη θέση του υπουργού Δημόσιας Ασφάλειας. Τώρα η ανακούφιση αυτή έχει εξατμιστεί και τη θέση της έχει καταλάβει η δυσφορία.

Το χειρότερο, οι πολίτες αισθάνονται ότι βρίσκονται στο έρμαιο του τυχαίου. Οτι μπορεί να προχωρούν στον δρόμο και μια βόμβα να σκάσει μπροστά τους. Οτι μπορεί να περιμένουν στην τράπεζα και κάποιος να τους ληστέψει. Οτι μπορεί να τρώνε σε ένα εστιατόριο και κάποιοι να τους απειλήσουν με Καλάσνικοφ. Οτι μπορεί να συμπληρώνουν ένα δελτίο Προ-Πο και να χάσουν τη ζωή τους. Οτι μπορεί να έχουν πάει για γάλα αργά το βράδυ στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς και κάποιος να τους τραυματίσει. Αυτή η τυχαιότητα κάνει μια πόλη… Καμπούλ: ότι βγαίνεις από το σπίτι σου και δεν ξέρεις πώς θα επιστρέψεις ή πώς θα βρεις το σπίτι σου όταν επιστρέψεις.

Η εγκληματικότητα είναι τόσο καθημερινή που έχει γίνει μπανάλ. Οι ληστείες τραπεζών, αν δεν έχουν θύματα, περνούν στα ψιλά της επικαιρότητας ή δεν περνούν καθόλου. Οι διαρρήξεις το ίδιο. Στα αστυνομικά τμήματα με πολλή δυσφορία καταγράφουν στα δελτία τις καταγγελίες για διαρρήξεις σπιτιών και αυτοκινήτων. Και οι περισσότεροι πολίτες αρνούνται να κάνουν δηλώσεις επειδή είναι σίγουροι ότι δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Δεν υπάρχουν ασφαλείς περιοχές. Στον Φάρο Ψυχικού οι διαρρήξεις αυτοκινήτων είναι συχνό φαινόμενο. Και στο Παλαιό Ψυχικό, από τις υποτίθεται ασφαλέστερες περιοχές της Αθήνας, οι διαρρήξεις σπιτιών και διαμερισμάτων έχουν φτάσει τις 20 τον μήνα.

Ακούω ότι πολίτες σχεδιάζουν την αυτοπροστασία τους. Ανά τρεις-τέσσερις πολυκατοικίες οι ένοικοι αναλαμβάνουν το κόστος της ιδιωτικής αστυνομίας. Αλλά αυτό δεν είναι λύση. Ούτε θεραπεύει το αίσθημα της δημόσιας ανασφάλειας. Αντίθετα, επιτείνει τον ατομισμό, που φτάνει στα όρια του κυνισμού, και επιβάλλει ως πρωτεύουσα αρχή το κατ΄ εξοχήν ατομικιστικό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

nbak@tovima.gr

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.