Το πρώτο θετικό στοιχείο είναι ότι έγινε (επιτέλους…) μια συζήτηση για την οικονομική κρίση. Χθες, στη Βουλή… Μια συζήτηση εμφανώς πιο ολοκληρωμένη από αυτές που είχαμε ακούσει ως τώρα από τους ίδιους ομιλητές.
Το δεύτερο θετικό στοιχείο είναι ότι παρά τις εκατέρωθεν αιτιάσεις και επικρίσεις, παρά τις σαπουνόφουσκες και τις ρητορικές πλειοδοσίες που διατυπώθηκαν από όλες τις πλευρές, οι απόψεις των δύο μεγάλων κομμάτων είναι σαφώς συγκλίνουσες. Και πώς να αποκλίνουν στις παρούσες συνθήκες; Ακόμη και ο Αλαβάνος δυσκολεύτηκε να το κάνει.
Το τρίτο θετικό στοιχείο είναι ότι αρχίζουν να διαφαίνονται οι κατευθυντήριες γραμμές μιας γενικής αντιμετώπισης της κρίσης. Κάτι, δηλαδή, που αρχίζει να μοιάζει με πλαίσιο. Ολοι, λόγου χάριν, συμφωνούν ότι αποτελεί προτεραιότητα η αντιμετώπιση της ύφεσης, ότι πρέπει να τονωθεί η αγορά, ότι πρέπει να ενισχυθούν τα χαμηλότερα εισοδήματα. Και δεν άκουσα κανέναν να ισχυρίζεται ότι η χώρα οφείλει να καταφύγει σε περαιτέρω αύξηση του χρέους. Πάλι καλά!
Εδώ, τελειώνουν οι καλές ειδήσεις από τη χθεσινή συζήτηση. Διότι, κατά τα άλλα, η αδιαφορία των βουλευτών που αποτυπώθηκε στη μισοάδεια αίθουσα και η ανεπάρκεια των περισσοτέρων που πέρασαν από το βήμα να κατανοήσουν τι έχει συμβεί στην παγκόσμια οικονομία, μόνο θλίψη προκαλούν.
Προσφάτως, ο Γκόρντον Μπράουν κατηγορήθηκε ότι παραδίδει «εβδομαδιαία μαθήματα οικονομίας» στο βρετανικό κοινοβούλιο. «Τι να κάνω;» απάντησε. «Αφού ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει, είμαι υποχρεωμένος να του παραδίδω κάθε εβδομάδα ένα μάθημα!» – εννοώντας τον αρχηγό των Συντηρητικών, Ντέιβιντ Κάμερον… Δυστυχώς, στο ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχουν πολλοί Κάμερον . Και κανένας Μπράουν.
Το πρόβλημα είναι εξαιρετικά απλό: η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τη χειρότερη οικονομική κρίση της πρόσφατης ιστορίας της με ένα πολιτικό προσωπικό απερίγραπτης ανεπάρκειας. Με ανθρώπους που ελάχιστα γνωρίζουν, που δύσκολα καταλαβαίνουν και που ακόμη δυσκολότερα χειρίζονται στοιχειωδώς τις δημόσιες υποθέσεις. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι πλήρως απαξιωμένο και το οικονομικό επιτελείο της αντιπολίτευσης είναι απολύτως ανύπαρκτο. Υπό αυτήν την έννοια, η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή είχε μερικά θετικά στοιχεία αλλά και ένα εξαιρετικά αρνητικό: αποκάλυψε σε όλους τη σκληρή πραγματικότητα. Οτι αυτοί μας κυβερνούν και αυτοί τους αντιπολιτεύονται. Και υπό αυτήν την έννοια έχει απόλυτο δίκιο ο κόσμος όταν σε ποσοστά 80%-85% δηλώνει τον φόβο και την ανησυχία του. Πώς να μη φοβάσαι και πώς να μην ανησυχείς όταν βλέπεις σε ποια χέρια βρίσκεται η τύχη σου;
