Το πραξικόπημα που επιχείρησαν το 1923 ο Χίτλερ και το κόμμα του ήταν πρόωρο, κακά οργανωμένο, και μάλλον καταδικασμένο να αποτύχει, τουλάχιστον ως προς τους παγγερμανικούς στόχους του. Ο επίδοξος Φίρερ πήρε εν πολλοίς το μάθημά του
Οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις για τη Βαϊμάρη και την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερ και των εθνικοσοσιαλιστών με άξονα το «παράδειγμα των κρίσεων» ή τη «θεωρία των δύο άκρων» δεν αποφεύγoυν την «τελεολογία της καταστροφής» ενώ συχνά εξηγούν σχεδόν νομοτελειακά την ιστορία της περιόδου, με το βλέμμα στην κατάληξή της αλλά και με τη γνώση της τελικής πτώσης.
Στην Ευρώπη του 2023 η κανονικοποίηση της Ακροδεξιάς μοιάζει τετελεσμένο γεγονός, τα 100 χρόνια από το πραξικόπημα του 1923 οφείλουν να αποτελέσουν συγκυρία ενδελεχούς αναστοχασμού.