Στις 11 Απριλίου συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την απελευθέρωση του Μπούχενβαλντ - Στις γερμανικές πόλεις, πέτρινες ψηφίδες σε πεζοδρόμια και εισόδους σπιτιών θυμίζουν ιστορίες ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς.
Το χρέος μας δεν είναι μόνο να τιμούμε τους νεκρούς του ολοκαυτώματος, αλλά παράλληλα να αναμετρηθούμε με τα αίτια που οδήγησαν στην απώλεια τους.
Ογδόντα χρόνια από τον τραγικό θάνατο της δεκαπεντάχρονης συγγραφέως σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, το ημερολόγιό της εξακολουθεί να διαβάζεται, να συγκινεί και να εμπνέει.
Ομιλία από την ιστορικό και μεταφράστρια Οντέτ Βαρών-Βασάρ, το Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 12:00 με 14:00, στο κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30) αμφιθέατρο Δρακόπουλος
Αν το πόρισμα του ΕΜΠ στοιχηθεί με την πλευρά των συγγενών τότε, μετά λόγου γνώσεως σας λέω ότι οι πλατείες θα γεμίσουν με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να κάνει κάτι που δεν έκανε εδώ και δύο χρόνια.
Η ιστορικός Ελένη Μπεζέ και ο ομότιμος καθηγητής Αεροδιαστημικής Μπένης Νατάν με αφορμή την ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος συζητούν για τη ζωή των επιζώντων Ελληνοεβραίων, για το πώς διαχειρίστηκαν το τραύμα των στρατοπέδων και για το πώς αντιμετώπισε το ελληνικό κράτος τους ίδιους αλλά και την ιστορική μνήμη
Η Οντέτ Βαρών - Βασάρ, ιστορικός και συγγραφέας με ειδίκευση στην Αντίσταση και το Ολοκαύτωμα, περιγράφει τα δραματικά και απάνθρωπα γεγονότα της γενοκτονίας των Εβραίων και εξηγεί γιατί είναι σημαντική η ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος.
Οδοιπορικό του Βήματος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπιρκενάου, 80 χρόνια μετά την απελευθέρωσή του, στις 27 Ιανουαρίου 1945.
Έλληνες Εβραίοι που επέζησαν από το κολαστήριο του Άουσβιτς αφηγούνται τις φρικτές τους εμπειρίες
Εκτός από το Άουσβιτς η Ζανέτ Ναχμία πέρασε από μία σειρά στρατοπέδων, όπως το Μάουτχαουζεν, το Γκέλεναου κ.ά.