Μια από τις πιο συνηθισμένες κοσμικές διεργασίες είναι η συγχώνευση γειτονικών γαλαξιών όπου συνήθως οι μεγαλύτεροι «παγιδεύουν» και απορροφούν τους μικρότερους. Από αυτή την διαδικασία προκύπτει η μαζική γέννηση νέων άστρων.
Τα δυαδικά συστήματα αποτελούνται από δύο άστρα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το άλλο. Κοσμικά φαινόμενα υποχρεώνουν κάποιες φορές ένα από τα άστρα του συστήματος να εγκαταλείψουν την θέση τους και τον γαλαξία τους και να κινούνται μέσα στο Σύμπαν με μεγάλη ταχύτητα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 εντοπίστηκαν μυστηριώδεις εκπομπές ακτινοβολίας από το κέντρο του γαλαξία μας, οι οποίες αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι προέρχονταν από μια μελανή οπή
Σε απόσταση 400 εκατ. ετών φωτός στον αστερισμό του Οφιούχου από εμάς λαμβάνει χώρα ένα σύνηθες αλλά εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο το οποίο και αποτελεί μια πηγή ανανέωσης του Σύμπαντος. Δύο γαλαξίες συγχωνεύονται με τα κοσμικά φαινόμενα που παράγονται από αυτή την διεργασία να κάνουν τον νέο γαλαξία που σχηματίζεται να μοιάζει με.. πεταλούδα
Δεκαέξι μήνες μετά την ανακάλυψη του ένα κοσμικό σώμα στο κέντρο του γαλαξία παραμένει μυστήριο για τους επιστήμονες οι οποίοι παρά τις παρατηρήσεις που κάνουν σε αυτό δεν μπορούν να διαπιστώσουν αν πρόκειται για άστρο ή πλανήτη. Η απάντηση θα προσφέρει νέα δεδομένα στον τομέα της πλανητολογίας λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται.
Για πρώτη φορά οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι οι υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες που «βομβαρδίζουν» τη Γη, προέρχονται από μακρινές πηγές εκτός του γαλαξία μας.
Πρόκειται για έναν κοσμικό δεσμώτη του ιλίγγου: ένα μικρό, καημένο άστρο εντοπίστηκε να κινείται τόσο κοντά σε μια μαύρη τρύπα ώστε ολοκληρώνει δύο πλήρεις περιφορές κάθε περίπου μία ώρα.