γαλαξιας

Οι πίδακες έχουν συνολικό μήκος 23 εκατομμύρια έτη φωτός, η δε ισχύς τους εκτιμάται ότι αντιστοιχεί στην ενέργεια ενός τρισεκατομμυρίου Ηλίων.

Η συγχώνευση των δύο γαλαξιών θα πυροδοτήσει μια έκρηξη γέννησης νέων άστρων και τελικώς ένα υπερ-φωτεινό αντικείμενο, γνωστό ως γαλαξίας-τέρας.

Στόχος του PASIPHAE είναι να μετρήσει την πόλωση εκατομμυρίων αστεριών σχεδόν σ’ ολόκληρο τον ουρανό. Και τώρα, μπορούμε να πάρουμε μια πρώτη γεύση από τις δυνατότητες αυτού του φιλόδοξου εγχειρήματος.

Η μαύρη τρύπα BH3 εντοπίστηκε επειδή επιβάλλει μια περίεργα ταλαντευόμενη κίνηση στο συνοδό άστρο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω της. Η μάζα της είναι 33 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.

Οι δύο γαλαξίες-νάνοι βαφτίστηκαν όμως προς τιμήν του πορτογάλου εξερευνητή Φερδινάνδου Μαγγελάνου, ο οποίος υποστήριξε ότι τους ανακάλυψε κατά τον πρώτο περίπλου της Γης μεταξύ του 1519 και του 1522.

Από τη Σαχάρα ως την Παταγόνια αυτές είναι ορισμένες από τις πιο απίθανες φωτογραφικές λήψεις έναστρου ουρανού, όπως τις έχει αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός του Ισπανού Jordi Busqué.

Η «παγχρωματική» εικόνα που δημοσιοποίησε η NASA συνδυάζει παρατηρήσεις στο ορατό τμήμα του φάσματος, τις οποίες μετέδωσε το θρυλικό διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, με υπέρυθρες εικόνες του νεότερου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.

Η βασισμένη στα νετρίνα (γνωστά ως σωματίδια-φαντάσματα) εικόνα του γαλαξία μας είναι η πρώτη του είδους της και παρουσιάζεται σε δημοσίευση στο περιοδικό Science.

Πώς η εν λόγω ανακάλυψη ανατρέπει της έως τώρα κατανόηση των επιστημόνων για την εξέλιξη των γαλαξιών.

«Ελπίζω ότι ο θεατής θα εκφράσει περιέργεια για το σύμπαν»

Φαίνεται να έχει το μέγεθος του Δία

Ταυτόχρονες συνεντεύξεις Τύπου σε έξι χώρες για το εντυπωσιακό επίτευγμα.

Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι το 99,9% της μάζας στο κέντρο του γαλαξία μας οφείλεται στη συγκεκριμένη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα γνωστή ως Τοξότης Α* (Sgr A*) και μόνο το υπόλοιπο 0,1% οφείλεται στα γύρω άστρα, σε άλλες μικρότερες μαύρες τρύπες, στα διαστρικά αέρια και στη σκόνη ή στη σκοτεινή ύλη.

Η ανίχνευση μορίων νερού, μαζί με μονοξείδιο του άνθρακα, έγινε στο ζεύγος γαλαξιών SPT031-58 (που βρίσκονται μάλλον σε φάση συγχώνευσης) σε απόσταση σχεδόν 12,88 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη

Ο BRI 1335-0417, όπως ονομάστηκε, ανακαλύφθηκε με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου ALMA στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και η μάζα του εκτιμάται ότι είναι περίπου ίδια με εκείνη του δικού μας σπειροειδούς γαλαξία, καθώς ο γαλαξίας βρισκόταν σε φάση έντονης γέννησης άστρων

Αναθεωρείται η εκτίμηση για την απόσταση του πλανήτη από το γαλαξιακό κέντρο

Η τροχιά του άστρου συμφωνεί με τις προβλέψεις που βασίζονται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν

Οι επιστήμονες έχουν πλέον απάντηση

Ο γαλαξιακός κανιβαλισμός είναι από τα πιο εντυπωσιακά αλλά και σημαντικά για την εξέλιξη του Σύμπαντος κοσμικά φαινόμενα. Μεγαλύτεροι σε μέγεθος γαλαξίες χρησιμοποιούν τις ισχυρές βαρυτικές τους δυνάμεις για να «συλλάβουν» μικρότερους γειτονικούς γαλαξίες τους οποίους στην συνέχεια απορροφούν.

Ο γαλαξίας μας κι ένας μικρότερος γαλαξίας με το ευφάνταστο όνομα «Λουκάνικο» συγκρούσθηκαν μετωπικά πριν από οκτώ έως δέκα δισεκατομμύρια χρόνια. Από την κοσμική σύγκρουση, ένα συμβάν καθοριστικό στην προϊστορία του γαλαξία μας, ο τελευταίος πήρε το σημερινό σχήμα του, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων.