Σύμπαν

Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας βρίσκει βασικά εφαρμογή σε φυσικά συστήματα που είτε υφίστανται μεγάλες επιταχύνσεις είτε έχουν πολύ ισχυρά βαρυτικά πεδία

Μια νέα θεωρία για την γέννηση του Σύμπαντος προσπαθεί να απαντήσει σε ένα κοσμολογικό γρίφο για την εξέλιξη του αφού σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες το Σύμπαν λίγο μετά τη γέννηση του θα έπρεπε να είχε... πεθάνει.

Μια νέα θεωρία για το μέλλον του Σύμπαντος αναπτύσσεται μετά από ευρήματα που εντόπισε διεθνής ερευνητική ομάδα. Ερευνητές από την Βρετανία και την Ιταλία εντόπισαν στοιχεία που δείχνουν ότι η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια «καταπίνει» την επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ύλη μετατρέποντας έτσι το Σύμπαν «σε ένα γιγάντιο, άδειο και απολύτως βαρετό κόσμο» όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές.

Εχει διαπιστωθεί ότι η αυτοκαταστροφή των άστρων μέσα σε τρομερές εκρήξεις διοχετεύει στο Διάστημα «υλικά» με τα οποία δημιουργούνται εκ νέου κοσμικές δομές και αντικείμενα που ανανεώνουν και εξελίσσουν το Σύμπαν. Μια νέα μελέτη ρίχνει φως στην καταστροφή των πρώτων άστρων του Σύμπαντος τα οποία όπως αναφέρουν οι ερευνητές «έσπειραν» τα χημικά στοιχεία που ήταν απαραίτητα για να αρχίσει να αναπτύσσεται ο Κόσμος που βρισκόταν ακόμη σε εμβρυϊκή κατάσταση.

Τα φώτα της δημοσιότητας συγκεντρώνει για μια ακόμη φορά ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ. που ως γνωστόν είναι παράλυτος και επικοινωνεί μέσω ειδικά σχεδιασμένου για αυτόν τον σκοπό υπολογιστή. Ο Χόκινγκ προλογίζει το βιβλίο «Starmus, 50 Years of Man in Space» στο οποίο περιέχονται δοκίμια και διαλέξεις του φεστιβάλ αστρονομίας Starmus που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια στα Κανάρια Νησιά. Ο Βρετανός επιστήμονας κάνει σε αυτόν τον πρόλογο κάνει ειδική αναφορά στο περίφημο μποζόνιο Χιγκς, το επονομαζόμενο «σωματίδιο του Θεού», υποστηρίζοντας ότι είναι πιθανό να προκαλέσει την καταστροφή του Σύμπαντος.

Η κοινωνιολογία γεννήθηκε το 1822 από έναν γάλλο φιλόσοφο, τον Αύγουστο Κοντ (August Comte, 1798-1857).

Η κρατούσα θεωρία για τη δημιουργία του Σύμπαντος είναι αυτή της Μεγάλης Εκρηξης που λίγο-πολύ όλοι έχουμε ακούσει. Το Σύμπαν, ως χώρος και χρόνος μαζί και με το περιεχόμενό του, εμφανίστηκε ξαφνικά πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια.

Αμερικανοί και ευρωπαίοι αστρονόμοι συνθέτοντας εικόνες που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble την τελευταία δεκαετία δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό πανόραμα του Σύμπαντος. Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη και πιο πολύχρωμη εικόνα μέχρι σήμερα του συνεχώς εξελισσόμενου σύμπαντος. Στο πανόραμα αυτό απεικονίζονται εκτός των άλλων περίπου δέκα χιλιάδες γαλαξίες.

Την πιο ολοκληρωμένη οπτική προσομοίωση της εξελικτικής πορείας του σύμπαντος, ξεκινώντας λίγο μετά τη δημιουργία του με τη Μεγάλη Έκρηξη πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια και φθάνοντας μέχρι σήμερα, πραγματοποίησε μια ομάδα Αμερικανών και Γερμανών αστροφυσικών και κοσμολόγων, με τη βοήθεια ισχυρών υπερυπολογιστών.

Ο Κριστόφ Γκαλφάρ ξέρει σίγουρα να διηγείται ιστορίες. Είναι άλλωστε κάτι που του άρεσε να κάνει από όταν ήταν μικρός.

Αμερικανικό πρόγραμμα για τη χαρτογράφηση του ουρανού πραγματοποίησε μια μέτρηση για τη διαστολή του Σύμπαντος η οποία, σύμφωνα με τους επιτελείς του προγράμματος, είναι η ακριβέστερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα.

Τα βαρυτικά κύματα είναι η τελευταία από τις προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας που δεν έχει ακόμη επαληθευθεί πειραματικά και ο πληθωρισμός είναι μια θεωρία που ερμηνεύει την ομοιομορφία του Σύμπαντος

200 ημέρες σε πτήση περνούν οι σκεπαρνάδες (Tachymarptis melba) κατά τη διάρκεια της μετανάστευσής τους. 0 θερμίδες προσλαμβάνουν τα πουλιά στους 7 μήνες του ταξιδιού, στη διάρκεια του οποίου κοιμούνται ενώ πετούν! 3 σκεπαρνάδες εξόπλισαν με ανιχνευτές ελβετοί ορνιθολόγοι προκειμένου να μελετήσουν τα αξιοσημείωτα αυτά πουλιά.

Ας υποθέσουμε ότι όλα πάνε καλά: η ανθρωπότητα ευημερεί, χωρίς πολέμους και απειλές από κλιματική αλλαγή ή οτιδήποτε άλλο, με αφθονία ενεργειακών πόρων, νερού και τροφίμων.

Το μεγαλύτερο νέφος αερίων που γνωρίζουμε στο Σύμπαν, το οποίο έγινε ορατό χάρη στο φως ενός κοσμικού φάρου, δεν αποκλείεται να είναι ένα από τα αχανή νήματα που πιστεύεται ότι συνδέουν τους γαλαξίες στον λεγόμενο «κοσμικό ιστό», την αδρή υφή του Σύμπαντος.

Ένα ταξίδι σε όλα τα γνωστά σημεία του Σύμπαντος προσφέρει το βίντεο που δημιούργησαν οι επιστήμονες του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. Ξεκινώντας από τη Γη σιγά-σιγά απομακρυνόμαστε και, βλέποντας σε «zoom out» το ηλιακό μας σύστημα με τους πλανήτες του και τις τροχιές τους, τον γαλαξία μας και τους άλλους γαλαξίες που έχουμε ανακαλύψει ως τώρα, φθάνουμε τελικά στην κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου, τον απόηχο του Μπιγκ Μπανγκ. Στη συνέχεια, με «zoom in» γυρίζουμε πάλι πίσω εδώ, στο «σπίτι μας». Στη «διαδρομή» βλέπουμε επίσης έναν χάρτη που απεικονίζει τις γνωστές και άγνωστες περιοχές του Σύμπαντος.

Αμερικανικό πρόγραμμα για τη χαρτογράφηση του ουρανού μέτρησε με πρωτοφανή ακρίβεια τις αποστάσεις που χωρίζουν ένα εκατομμύριο γαλαξίες, και κατέληξε σε μια «στάνταρτ μεζούρα» για τη χαρτογράφηση του Σύμπαντος σε μεγάλη κλίμακα. Τα αποτελέσματα αναμένεται να προσφέρουν νέα στοιχεία για την καμπυλότητα του χωροχρόνου, για τις διαστάσεις του Σύμπαντος, καθώς και για τη φύση της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας, η οποία επιταχύνει τη διαστολή του κόσμου.

Μια νέα μελέτη μεταβάλλει την ιστορία της ζωής στο Σύμπαν ή καλύτερα την τοποθετεί πολύ πιο πίσω χρονολογικά από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με Αμερικανό ερευνητή, οι πρώτοι κιόλας πλανήτες που δημιουργήθηκαν μετά τη Μεγάλη Εκρηξη ήταν φιλόξενοι για τη ζωή και πιθανώς κατοικήσιμοι.

Πριν από λίγο πήρατε την εφημερίδα στα χέρια σας, τώρα διαβάζετε αυτές τις γραμμές και σε λίγο – ελπίζουμε – θα γυρίσετε τη σελίδα για να ανοίξετε αυτό το ένθετο.

Ο πιο μακρινός γαλαξίας που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα εντοπίσθηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων. Ο zb_GND_5296, όπως είναι το διόλου εντυπωισακό όνομά του, βρίσκεται 13 και πλέον δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη και υπολογίζεται ότι είχε ήδη γεννηθεί όταν το Σύμπαν ήταν μόλις 700 εκατομμυρίων ετών. Η ανακάλυψη θεωρείται ότι θα βοηθήσει τους αστρονόμους να ρίξουν φως σε μια «στιγμή» του κόσμου μας που ακολούθησε αμέσως μετά τη Μεγάλη Εκρηξη.