Δημοκρατία

Αν η αλλαγή του πολιτικού συστήματος δεν γίνει συντεταγμένα είναι ορατός ο κίνδυνος η χώρα να οδηγηθεί σε πολιτική κρίση με απρόβλεπτες πολιτικές και οικονομικές συνέπειες

Η πρόεδρος της Κομισιόν υπογράμμισε ότι πάντα είχε «πολύ καλή συνεργασία» με τους προέδρους των ΗΠΑ και «το ίδιο ισχύει και σήμερα», προσθέτοντας, όμως, ότι η Ευρώπη πρέπει να επικεντρωθεί στον εαυτό της και όχι να κάνει συγκρίσεις με άλλους.

50 χρόνια από το δημοψήφισμα που κατήργησε οριστικά τη βασιλεία από την Ελλάδα

Υποκλοπές, προβληματικές εξεταστικές επιτροπές και βαθιά κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς κυριάρχησαν στις παρεμβάσεις Καραμανλή και Βενιζέλου.

Οι δημοκρατίες είναι πολίτευμα ευημερούντων ανθρώπων που έχουν πλήρως λησμονήσει το ενδεχόμενο της συλλογικής αυτοθυσίας

Το έγγραφο αποκαλύπτεται στο βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη «Θ.Ν. Ένα χρονικό για «τα παιδιά του Φλεβάρη» μισόν αιώνα αργότερα».

Τι συμβαίνει; Έχουν αρχίσει να φοβούνται στην κυβέρνηση ότι ακόμη και οι «δικοί τους», «γαλάζιοι» δήμαρχοι, τους αμφισβητούν;

Ακολουθήσαμε το 1ο Δημοτικό Μεσολογγίου, το 6ο Γυμνάσιο Καλαμάτας και το 2ο Πρότυπο Λύκειο Τρίπολης κατά την επίσκεψή τους στη Βουλή. Συνομιλήσαμε για την πολιτική, τον ρόλο των social media, για την τοξικότητα εντός Κοινοβουλίου και για την αξία της Δημοκρατίας.

Μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν ανοιχτά κατά της Χούντας. Οι ώρες κυλούν η ένταση όλο και αυξάνεται και ο κλοιός γύρω από τους διαδηλωτές όλο και στενεύει...

Οι σύγχρονες Δημοκρατίες δεν ανατρέπονται με στρατιωτικά πραξικοπήματα , όπως έγινε την εποχή του Πολυτεχνείου. Καταστρέφονται εκ των έσω με τη διάβρωση των θεσμών .

Μεγάλη δημοσκόπηση της Ipsos, καταγράφει τεράστια ποσοστά μεταξύ των πολιτών 9 δυτικών χωρών που θεωρούν ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί σωστά και είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι για το μέλλον

Η συζήτηση για την οπλοκατοχή λειτουργεί ως δείκτης ενός βαθύτερου μετασχηματισμού: η πολιτική δεν ορίζει πλέον το πλαίσιο της ασφάλειας, αλλά το πλαίσιο της ανασφάλειας. Το διακύβευμα δεν είναι το όπλο, αλλά το ποιος ορίζει την έννοια του κινδύνου και για ποιον

Πρέπει να σταθούμε δίπλα στη μηχανή με περισσότερη αυστηρότητα απέναντι στην τάση της ανθρώπινης φύσης για έλεγχο και εξουσία

Σελίδες που μυρίζουν πολιτική ένταση, προσωπικές μαρτυρίες και διλήμματα μιας χώρας που ξαναγεννιόταν μετά τη δικτατορία. Το νέο βιβλίο του Γεώργιου Μαυρογορδάτου, «1975: Αγωνίες για το νέο Σύνταγμα», ανοίγει παράθυρο στην αθέατη πλευρά της Μεταπολίτευσης

Όλοι είδαμε ότι η πρωθυπουργική πομπή «αναχώρησε» από το αεροδρόμιο μέσω αγροτικών δρόμων από μια νέα έξοδο στην περίφραξη που δημιουργήθηκε για την περίσταση στην πίσω πλευρά. Οπότε η διάψευση έχει μόνο φιλολογικό χαρακτήρα, αν σωστά κατά κυριολεξία χρησιμοποιήθηκε η λέξη «φυγαδεύτηκε»

Η συμβολική ημέρα που θα ανακοίνωνε κόμμα η Μαρία Καρυστιανού - Ποιοι είναι στο πλευρό της;

Αυτή η «γκρίζα ζώνη» - όπως τη χαρακτηρίζουν οι ερευνητές - δεν είναι ακίνδυνη. Αντιθέτως, αποτελεί έναν χώρο ευάλωτο στη ρητορική των εξτρεμιστών, ειδικά σε περιόδους κοινωνικής και οικονομικής κρίσης.

Η αντιφατική σχέση μας με την Τεχνητή Νοημοσύνη - Οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες για τη συνύπαρξη με τις έξυπνες μηχανές

Παρατηρώντας τα πολιτικά μας κόμματα όλον αυτόν τον καιρό της αριθμητικής κυβερνητικής υπεροχής, συναντιέσαι με κλειστούς μικρούς κόσμους...

Ο συνταγματικός νομοθέτης του 1975 επέβαλε στον Ελληνα την υποχρέωση αυτοθυσίας, αν πρόκειται να υπερασπιστεί έτσι τις δημοκρατικές αξίες του Συντάγματος