ΤΕΥΚΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού
Εκδόσεις Πόλις
σελ. 170,
τιμή 14 ευρώ
Καλοκαίρι του 1970. Εχοντας μόλις λάβει το απολυτήριο του στρατού και λίγο προτού αρχίσει να εργάζεται σε κάποιο φροντιστήριο των Αθηνών, ένας νεαρός μαθηματικός αποδέχεται την πρόσκληση φίλου του από τη Σέριφο να περάσει μερικές ημέρες στο νησί. Καταφθάνει με το πλοίο της γραμμής προετοιμασμένος για τις πρώτες πραγματικές διακοπές της ζωής του (τα οικονομικά της οικογένειας, απόρροια των αριστερών πεποιθήσεων του πατρός, δεν επέτρεπαν τέτοιες πολυτέλειες), αλλά εντελώς απροετοίμαστος για τα βέλη του έρωτα που τον χτυπούν αμέσως μόλις πατήσει το πόδι του στο νησί.
Η Ερνεστίν, η νεαρή ιδιοκτήτρια του καφενείου στην παραλία, αφήνει το φλιτζάνι του σκέτου καφέ (για να κατανικηθεί η ναυτία) και παίρνει φεύγοντας την καρδιά του ήρωα στο τελευταίο βιβλίο του Τεύκρου Μιχαηλίδη. Οχι, δεν πρόκειται για έναν βασανισμένο έρωτα. Τουλάχιστον στην αρχή. Πολύ σύντομα οι δύο νέοι αρχίζουν να ζουν τον έρωτά τους στην ερημική παραλία «τους» και στο σπίτι της Ερνεστίν όπου καταφθάνει ο ήρωάς μας όταν όλοι κοιμούνται.
Αλλά, όπως προδίδει και το όνομά της, η Ερνεστίν δεν είναι μια συνηθισμένη κόρη της Σερίφου. Μέσα από την αναδρομή στο γαλλοελληνικό οικογενειακό παρελθόν της ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να σταθεί σε γεγονότα που σημάδεψαν την ευρωπαϊκή Ιστορία αλλά και την Ιστορία της Σερίφου. Ταυτόχρονα μας εισάγει σε έναν αιωνόβιο μαθηματικό γρίφο. Εναν γρίφο που περιγράφεται μεν πολύ απλά, αλλά που αποδεικνύεται πολύ δύσκολα. Οπως εξηγεί ο ήρωάς μας στην αγαπημένη του στη σελ. 77 του βιβλίου: «Το πρόβλημα εξετάζει τον αριθμό των διαφορετικών χρωμάτων που είναι απολύτως απαραίτητα για να χρωματίσουμε έναν χάρτη. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον χάρτη της Ελλάδας και των χωρών που συνορεύουν με αυτήν: Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία και Τουρκία. Στον χάρτη θέλουμε να χρωματίσουμε τις χώρες έτσι ώστε αν δύο χώρες συνορεύουν, έχουν δηλαδή μια κοινή συνοριακή γραμμή, να μην έχουν το ίδιο χρώμα. Το ποια θα είναι τα χρώματα δεν έχει σημασία. Το μόνο που μας νοιάζει είναι το πόσα… Ερχομαι τώρα στην εικασία (…): οποιοσδήποτε επίπεδος χάρτης, πραγματικός ή φανταστικός, με οποιονδήποτε αριθμό χωρών, διατεταγμένων με κάθε δυνατό τρόπο, μπορεί να χρωματιστεί με τέσσερα το πολύ χρώματα, έτσι ώστε δυο χώρες με κοινό σύνορο να έχουν διαφορετικό χρώμα. Με λίγα λόγια, “τέσσερα χρώματα αρκούν για να χρωματίσουν οποιονδήποτε επίπεδο χάρτη”».
Αυτός ο γρίφος, που εξηγεί και τον τίτλο του βιβλίου, κυριαρχεί στις ζωές των δύο ερωτευμένων νέων και τις κάνει άνω-κάτω. Τόσο άνω-κάτω που…
Ε, δεν θα σας αποκαλύψουμε τη συνέχεια! Θα σας πούμε μόνο ότι μετά το αστυνομικό μαθηματικό μυθιστόρημα (Πυθαγόρεια εγκλήματα), μετά το ιστορικό μαθηματικό μυθιστόρημα (Αχμές, ο γιος του Φεγγαριού), ο Τεύκρος Μιχαηλίδης μας δίνει μια δυνατή ιστορία αγάπης και μαθηματικών. Πόσο δυνατή; Ενα θα πω: πήρα μαζί μου το βιβλίο σε ένα σύντομο ταξίδι στο Λονδίνο. Το άρχισα στην πτήση και, παρά τα θέλγητρα της βρετανικής πρωτεύουσας και της παρέας, ανυπομονούσα να γυρίσω στο δωμάτιό μου για να δω τι θα γίνει με τους ερωτευμένους πρωταγωνιστές. Το τέλειωσα τα χαράματα…
Ι. Σ. Λέγκω, Λέγκω, Λέγκω, Λέγκωωωω….
DANIEL LIPKOWITZ
The LEGO Ideas Book
Εκδόσεις: LEGO, σελ. 200, τιμή €14,73
στο www.amazon.com
Χάζευα τις νέες εκδόσεις στο Διαδίκτυο ελπίζοντας να βρω ένα βιβλίο που όντως θα δεχόταν ένα παιδί ως όμορφο δώρο όταν είδα κάτι περίεργο στη λίστα των ευπώλητων της Amazon: στη θέση 9 δεν βρισκόταν κάποιο μυθιστόρημα ή βιογραφία αλλά ένα βιβλίο ιδεών για κατασκευές! Ναι, ήταν το βιβλίο ιδεών για το τι μπορείς να φτιάξεις με τουβλάκια Lego πέρα από τον αρχικό σκοπό για τον οποίο αγοράστηκαν.
Κοντοστάθηκα αναλογιζόμενος τις κούτες με τέτοια τουβλάκια που ξαποσταίνουν στην αποθήκη μου, όπως υποθέτω συμβαίνει και σε πάρα πολλές οικογένειες. Μήπως ήταν καιρός να ξεχάσουμε τις 5-6 σειρές νέων κινεζο-παιχνιδιών που θα μας λανσάρουν και αυτή την περίοδο των γιορτών τα σουπερμαρκετοπαιχνιδάδικα; Στρώθηκα λοιπόν στο διάβασμα των κριτικών από τους αναγνώστες αυτού του βιβλίου και, τελικά, πείστηκα να το παραγγείλω: έχει 200 σελίδες γεμάτες με κατασκευές, χωρισμένες σε έξι κεφάλαια – μεταφορές, κτίρια, διάστημα, βασίλεια, περιπέτεια και χρήσιμα –, όλες θελκτικές και διεγερτικές για κάθε ευφάνταστο πιτσιρικά. Προσέξτε όμως τη λεπτομέρεια: δεν δίνουν οδηγίες συναρμολόγησης βήμα-βήμα. Αρα το βιβλίο δεν απευθύνεται σε νήπια αλλά σε παιδιά 7 χρόνων και πάνω και – γιατί όχι; – στους γονείς τους. Δηλαδή, είναι κυριολεκτικά μια γεννήτρια ιδεών που σε αφήνει να πειραματιστείς, να δοκιμάσεις τις δικές σου λύσεις, να καινοτομήσεις αν μπορείς. Ε, λοιπόν, του δίνω «ψήφο εμπιστοσύνης». Τέτοιου είδους διασκέδαση – μια ενασχόληση που να καλλιεργεί την ανακύκλωση των διαθεσίμων και τον κριτικό τρόπο σκέψης – χρειάζονται αυτά τα Χριστούγεννα τα παιδιά μας και όχι τον καταναλωτισμό που μας χρεοκόπησε!
Τ. Κ.
