Ο Τζο Νέσμπο δεν ξέρει αν θα έρθει εφέτος στην Ελλάδα. Το εισιτήριό του είναι κλεισμένο, Οσλο-Αθήνα, Αθήνα-Κάλυμνος, αλλά η πορεία της πανδημίας στη χώρα – τη δική μας – θα καθορίσει αν θα μπει στα αεροπλάνα για να παραμείνει πιστός στο ετήσιο ραντεβού του για αναρρίχηση με φόντο την Τέλενδο. Είναι κουλ όπως και να ‘χει, θα περιμένει την εξέλιξη των πανδημίας και θα συμμορφωθεί ανάλογα – εξάλλου στη χώρα του οι συνωμοσιολόγοιτης πανδημίας θεωρούνται εκ προοιμίου γραφικοί. Ο ίδιος έχει ανάγκη την αδρεναλίνη της ιδιαίτερα απαιτητικής αυτής σωματικής άσκησης, χρειάζεται και τις εμπειρίες που θα διοχετευθούν ακόμα και «ύπουλα» στα βιβλία του. Για παράδειγμα, στο τελευταίο του με τίτλο «Το Βασίλειο», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 17 Σεπτεμβρίου σε όλον τον κόσμο (και στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο), περιγράφει ένα πτώμα που ανασύρεται από έναν γκρεμό με τόσες γλαφυρές λεπτομέρειες που μόνο ένας αναρριχητής θα μπορούσε να γνωρίζει. «Οταν γράφεις, η φαντασία σου πάντα σε πηγαίνει σε μέρη όπου έχεις ήδη βρεθεί» θα πει στη διάρκεια της τηλεφωνικής μας συνομιλίας καθώς οι έντονοι ήχοι της πόλης του Οσλο μαρτυρούν ότι βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση.
O Νέσμπο εξηντάρισε αλλά θα είναι «πάντα αεικίνητος», όπως θα μπορούσε να τιτλοφορείται μια (αυτο)βιογραφία του. Κι όμως, εκεί που νομίζεις ότι γνωρίζεις ποιο θα είναι το επόμενο βήμα του, τουλάχιστον το συγγραφικό, μετά από δεκάδες βιβλία, εκατομμύρια αντίτυπα και τη σταθερή ένδειξη «best seller» στα εξώφυλλά τους, εκείνος αποδεικνύει ότι πάντα θα έχει κάτι καινούργιο να πει, ακόμα και όταν δεν αλλάζει εντελώς το αφήγημα (το λογοτεχνικό, όσο και το προσωπικό).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
