Κυριακή 7 Ιουλίου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέγεται πρωθυπουργός με ποσοστό 40%, το οποίο του επιτρέπει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Προτού καταλαγιάσουν οι πανηγυρισμοί στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Μοσχάτο, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα, τον αναζητεί στο κινητό ο Εμανουέλ Μακρόν που ήθελε να τον συγχαρεί για τη μεγάλη νίκη. Την Τρίτη, 9 Ιουλίου, δέχεται συγχαρητήρια και από την Ανγκελα Μέρκελ. Τα τηλεφωνήματα αυτά δεν θα διέφεραν σε τίποτε από τα αντίστοιχα που είχαν δεχθεί οι προκάτοχοί του αν ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε αποφασίσει να αξιοποιήσει την ευνοϊκή συγκυρία με έναν διαφορετικό τρόπο.
Εσπευσε να ψηφίσει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων στη Βουλή, ώστε να δώσει απτό δείγμα των προθέσεών του, και οργάνωσε μια μικρή περιοδεία στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στη Χάγη, προκειμένου να εξηγήσει ο ίδιος το σχέδιό του για την ανάπτυξη της Ελλάδας. Οι επαφές του στις δύο πρώτες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες – στη Χάγη θα βρεθεί την ερχόμενη Τρίτη – έφεραν στήριξη στις ελληνικές θέσεις στην εξωτερική πολιτική και ένα πρόγραμμα-μαμούθ για δράσεις της «πράσινης» ατζέντας. Σε πενήντα ημέρες από την εκλογή του ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της Ελλάδας με τον γαλλογερμανικό άξονα, και αυτό δεν προέκυψε τυχαία. Ηταν αποτέλεσμα επίμονης και μεθοδικής προεργασίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
