Οι ήρωες που υποδύθηκε μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να υψώσουν τη γροθιά τους αλλά ποτέ δεν ύψωσαν τη φωνή τους. Δεν χώνευε τους αστυνομικούς, όμως έπαιξε μακράν τον καλύτερο αστυνομικό που έχουμε δει ποτέ στο σινεμά, τον Φρανκ Μπούλιτ, υπαστυνόμο του Εγκληματολογικού στο Σαν Φρανσίσκο, στην ταινία «Μπούλιτ» (1968).
Η ταινία του Πίτερ Γέιτς έμεινε στην ιστορία για μια κλασική σκηνή καταδίωξης αυτοκινήτων (διάρκειας οκτώ λεπτών και γυρισμένης σε πραγματικούς δρόμους και χώρους του Σαν Φρανσίσκο), όμως φυσικά δεν είναι μόνο αυτό το χάρισμά της. Είναι ο ίδιος ο Στιβ Μακ Κουίν, αγέρωχος, άκαμπτος, αγέλαστος μπροστά στην πολιτική εξουσία που υποτίθεται ότι υπερβαίνει τη δική του. «Ολοι πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς, Φρανκ» του λέει ο πολιτικός Γουόλτερ Τσάλμερς (Ρόμπερτ Βον), χολωμένος που ο Μπούλιτ τού αντιστέκεται αρνούμενος με ακλόνητη ψυχραιμία να παίξει το παιχνίδι του, να γίνει ο λακές και η μαριονέτα του. «Κουταμάρες» απαντά ήσυχα ο Μπούλιτ. «Πούλα ό,τι θες αλλά όχι εδώ, όχι τώρα. Αντε στον διάολο από εδώ πέρα». Ασυμβίβαστος αλλά ικανός και αποτελεσματικός στη δουλειά του, ο υπαστυνόμος Μπούλιτ ταυτίζεται πλήρως με τον ηθοποιό που τον υποδύθηκε. Και ίσως να είναι αλήθεια ότι, όπως λέγεται, ο Φρανκ Μπούλιτ ήταν ο αγαπημένος ρόλος του Στιβ Μακ Κουίν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
