Υπάρχουν κάποιες παραδοχές που θεωρώ πως είναι κοινός τόπος για όλους σχεδόν. Η αξία της εκπαίδευσης, της παιδείας, της ευρείας μόρφωσης και ύστερα – κανείς δεν γλιτώνει από αυτό – της εξειδίκευσης. Μεγαλώσαμε όλοι λίγο-πολύ σε σχολεία που δεν είχαν μεγάλες διαφορές, τουλάχιστον όχι στο σύστημα, στην ύλη και στους σκοπούς τους. Πήραμε από εκεί πέντε, μάθαμε και άλλα πέντε μόνοι μας, προσπαθήσαμε να συγκροτήσουμε με αυτοσχέδιες πατέντες μέσω ετερόκλητων ερεθισμάτων έναν εαυτό που να έχει και κάποιες δεξιότητες για να βγει στην αγορά εργασίας.
Επαναλάβαμε στα παιδιά μας εκείνα που μας έλεγαν οι γονείς μας και λέγαμε πως εμείς δεν θα τα πούμε ποτέ, το φορέσαμε το ρούχο που μας στένευε τόσο πολύ στην εφηβεία μας, και κάθε φορά που ξεπηδάει από το στόμα μας μία αυστηρή παραίνεση για να είναι καλοί μαθητές, δαγκωνόμαστε γιατί δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι σε ποιους θέλουμε να μοιάσουμε και από ποιους τελικά να διαφέρουμε.
Δεν υπάρχει manual, ο καθένας μας έναν δρόμο έχει και αυτόν θα πάρει. Δεν έχω οδηγίες, ούτε σιγουριές, μόνο ένα κράμα εμπειρίας, επιθυμίας, ρεαλισμού και ονείρου που θεωρώ πως οφείλω να περάσω στα παιδιά μου.
Πρώτον, δεν με ενδιαφέρει να είστε αριστούχες, δεν είναι όλοι και δεν έγινε και τίποτα. Δεν θέλω όμως να αδικήσετε τον εαυτό σας, να μπορείτε και να αξίζετε κάτι περισσότερο από αυτό που παίρνετε.
Δεύτερον, δεν υπάρχει άχρηστη γνώση. Γελιέσαι αν νομίζεις πως σου είναι άχρηστα τα μαθηματικά επειδή εσύ θέλεις να γίνεις ηθοποιός. Ακόμη και ιδιοτελώς να το σκεφτείς η γνώση είναι και ένας τρόπος φλερτ. Να γοητεύεις τους ανθρώπους δεν είναι καθόλου λίγο.
Τρίτον, ό,τι πιστεύετε πως γλιτώνετε ή «κλέβετε» σήμερα, θα το συναντήσετε σίγουρα αύριο και θα θέλει διπλάσιο κόπο για να καλύψετε το κενό.
Τέταρτον, το απόλυτο ζητούμενο είναι να γίνετε ελεύθεροι άνθρωποι. Και ελεύθεροι είναι οι άνθρωποι που έχουν επιλογές. Αν θέλετε να φτάσετε στα δεκαοκτώ σας δίχως επιλογές, επειδή θα έχετε επενδύσει σε μία μονοσήμαντη νεανική επιθυμία, θα γίνετε σκλαβάκια μιας ζωής που δεν είναι η δικιά σας.
Πέμπτον, δεν υπάρχουν οριστικές επιλογές στην εφηβεία – εκτός εξαιρέσεων – παρά μόνο μικρά ή μεγάλα λάθη που θα τα κάνετε, θα τα πληρώσετε, θα πάτε παρακάτω. Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος, τα ενδεχόμενα όλα ανοιχτά μπροστά σας, μην κλείνεστε από τόσο νωρίς, ανοιχτείτε, απλωθείτε, γίνετε η έκπληξη.
Εκτον, να το παίρνετε όσο σοβαρά του αξίζει. Αν δεν έχει και λίγο fun η φάση, αν δεν είστε χαρούμενες, δεν λέει.
Εβδομον, οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι ανταγωνιστές σας. Μόνο ο εαυτός σας. Οι άλλοι άνθρωποι είναι για να αγαπάς, να νοιάζεσαι, να βοηθάς, να απογοητεύεσαι, να πληγώνεσαι, να πληγωνεις.
Κανένας δεν σου κλέβει τη θέση, γιατί απλά δεν μπορεί, κανένας δεν είναι εσύ.
Ογδοον, μη μου παραδοθείτε ποτέ άνευ όρων. Δεν κατέχω καμία απόλυτη αλήθεια, θα κάνω λάθη εκεί που εσείς θα είστε σωστές. Υπερασπιστείτε τους εαυτούς σας ενάντιά μου.
Ονειρεύομαι ένα σχολείο που να μαθαίνει τέτοια. Είμαστε πολύ μακριά και δεν νομίζω πως μπορώ να το υποκαταστήσω απόλυτα. Ας κάνει ο καθένας το καλύτερο που μπορεί.
