Το πρώτο πράγμα που έμαθε καθώς μεγάλωνε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ (1915-2017) ήταν να υπολογίζει το χρήμα. Οχι να το αναζητεί στις γνωριμίες του αλλά να το σέβεται και να το ξοδεύει με φειδώ. Μάλιστα ο πατέρας του, Τζον Ντέιβισον Ροκφέλερ Junior (1874-1960), ο μοναδικός γιος του ιδρυτή της πετρελαϊκής αυτοκρατορίας Standard Oil και πρώτου δισεκατομμυριούχου των ΗΠΑ, Tζον Ντέιβισον Ροκφέλερ Senior (1839-1937), του έκλεινε εβδομαδιαία «ραντεβού» προκειμένου να ελέγξει ότι δεν είχε ξοδέψει άσκοπα το χαρτζιλίκι του. Αυτό που απαιτούσε από τον γιο του ήταν να αποταμιεύει το ένα τρίτο των χρημάτων του και να διαθέτει άλλο ένα τρίτο για κάποιον φιλανθρωπικό σκοπό. Ετσι γαλουχήθηκε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ο οποίος υπολογίζεται ότι στη διάρκεια της ζωής του διέθεσε συνολικά περί το 1 δισ. δολάρια για «καλούς σκοπούς». Οταν πέθανε στα 101 χρόνια του, άφησε πίσω του μια περιουσία ύψους 3,3 δισ. δολαρίων. Πού ξόδευε λοιπόν το ένα τρίτο των χρημάτων που έβγαζε ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Chase Manhattan Bank (η οποία ύστερα από μια σειρά συγχωνεύσεων κατέληξε στη σημερινή JPMorgan Chase); Ενας τρόπος ήταν με το να εμπλουτίζει τις συλλογές του.
Μαζί με τη σύζυγό του Mάργκαρετ «Πέγκι» Μακ Γκραθ, με την οποία παρέμεινε παντρεμένος από το 1940 μέχρι τον θάνατό της το 1996, υπήρξαν δεινοί και μανιώδεις συλλέκτες με ένα πολύ ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων. Κοινώς συνέλεγαν σχεδόν τα πάντα. Από τη ζωγραφική του 19ου και του 20ού αιώνα σε Ευρώπη και Αμερική – η Πέγκι αγαπούσε ιδιαίτερα τους ιμπρεσιονιστές και τους μετα-ιμπρεσιονιστές – στην ασιατική τέχνη, στα έπιπλα και στα ασημικά, στα υφάσματα, στα διακοσμητικά αντικείμενα κ.ο.κ. Ενα από τα μεγάλα πάθη τους ήταν τα πορσελάνινα σερβίτσια – ένα μάλιστα από τα πολλά που είχαν στην κατοχή τους κάποτε ανήκε στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Επιπλέον, το ζευγάρι έδειχνε ιδιαίτερη προτίμηση και για την τέχνη που θεωρούνταν πρωτοποριακή στην εποχή του. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του ’60 είχαν αγοράσει έργα όπως το «White Center (Yellow, Pink and Lavender on Rose)» (1950) του Μαρκ Ρόθκο, το οποίο εκείνη την εποχή τούς είχε στοιχίσει γύρω στα 10.000 δολάρια. Οταν ο Ροκφέλερ αποφάσισε να αναθέσει στον οίκο Sotheby’s να το δημοπρατήσει το 2007, σημειώθηκε ένα νέο ρεκόρ στις τιμές που έπιαναν συνήθως τα μεταπολεμικά έργα. Επειτα από την έντονη διεκδίκηση των ενδιαφερομένων ο πίνακας πουλήθηκε για 72,8 εκατ. δολάρια.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
