Σήμερα είναι η Ημέρα της Γυναίκας. Κάθε γυναίκας σε κάθε γωνιά της Γης. Μια ημέρα αφιερωμένη σε όσες μπορούν αλλά και σε όσες δεν έχουν τη δυνατότητα να γιορτάσουν. Σήμερα τιμάμε τον αγώνα των γυναικών για ισότητα αλλά γιορτάζουμε συγχρόνως και τη συμβολή των γυναικών σε κάθε τομέα. Πίστευα πάντα και συνεχίζω να πιστεύω στη δύναμη των γυναικών. Σε αυτή τη μοναδική δύναμη που έχει μέσα της καθεμία από εμάς και μας επιτρέπει να αντεπεξέλθουμε σε τόσους διαφορετικούς ρόλους: είμαστε μητέρες, κόρες, σύζυγοι, επαγγελματίες, ενεργοί πολίτες. Και είμαστε η μοναδική φυσική δύναμη στον πλανήτη που δίνει ζωή.
Είμαστε όλες τόσο διαφορετικές μεταξύ μας, αλλά συγχρόνως τόσο ίδιες. Και θεωρώ πραγματικά πολύ μεγάλη τιμή αλλά και ευλογία το γεγονός πως σήμερα μπορώ να στείλω ένα μήνυμα για τη γυναικεία δύναμη. Γιατί αυτό το δικαίωμα δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν είναι αυτονόητο για όλες τις γυναίκες. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν γυναίκες που δεν μπορούν να υψώσουν τη φωνή τους απέναντι στην κακοποίηση, απέναντι στη στέρηση βασικών δικαιωμάτων όπως είναι η υγεία, η ασφάλεια, η πρόσβαση στην εκπαίδευση, η συμμετοχή στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, ακόμα και οι εθνικές παραδόσεις, διαφοροποιούν τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που κάθε γυναίκα αντιμετωπίζει. Κάθε γυναίκα όμως σε ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να μπορεί να απολαμβάνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της. Κάθε γυναίκα σε ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να μπορεί να ονειρεύεται, να σχεδιάζει το μέλλον της και να επιλέγει ελεύθερα. Και αποτελεί καθήκον και υποχρέωση όλων μας να στεκόμαστε στο πλευρό κάθε γυναίκας έτσι ώστε να μπορεί να καθορίζει ελεύθερα το μέλλον της. Γνωρίζω καλά πως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε.
Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, γυναίκες και άνδρες έχουν ίσα δικαιώματα σε μόλις έξι χώρες («Γυναίκες, Επιχειρήσεις και ο Νόμος 2019»), ενώ πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ καταδεικνύουν πως η βία κατά των γυναικών βρίσκεται ανάμεσα στις πιο εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως με βάση τα ίδια στοιχεία το ένα τρίτο του συνόλου των γυναικών έχει υποστεί κάποια μορφή βίας (στοιχεία του ΟΗΕ 2019). Την ίδια ώρα, τα παγκόσμια κινήματα για θέματα όπως η σεξουαλική παρενόχληση, η ισότητα των αμοιβών και η πολιτική αντιπροσώπευση των γυναικών έχουν λάβει τη μορφή διεθνών πρωτοβουλιών και εκστρατειών – συμπεριλαμβανομένων των #MeToo και #TimesUp – σε πολλές χώρες, καταδεικνύοντας πως η ανάγκη για αλλαγή είναι πια επιτακτική.
Η προσωπική μου πορεία και διαδρομή, τόσο μέσα από την «ΕΛΠΙΔΑ» όσο και μέσα από την UNESCO, με έχει διδάξει ότι με μικρές κινήσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον διπλανό μας η διαφορά για το κοινωνικό σύνολο μπορεί να είναι πολύ μεγάλη. Για τον λόγο αυτόν η καθεμία από εμάς μπορεί να απλώσει το χέρι στηρίζοντας τη μητέρα, την αδελφή, τη φίλη ή τη συνάδελφο για να μπορέσει να επιλέξει τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει και να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο. Γιατί όταν προοδεύουν οι γυναίκες, προοδεύουν μαζί και οι οικογένειές τους. Και όταν προοδεύουν οι οικογένειες, προοδεύουν οι κοινωνίες μας. Η Ιστορία άλλωστε αποδεικνύει ότι η συμβολή των γυναικών στην εξέλιξη μιας κοινωνίας μπορεί να είναι σπουδαία. Και πραγματικά πιστεύω πως όσο πιο δύσκολοι γίνονται οι καιροί τόσο η γυναικεία ματιά στα πράγματα αναδεικνύεται ως ο ασφαλέστερος δρόμος για έναν δικαιότερο και καλύτερο κόσμο.
Η πίστη μου στη γυναικεία δύναμη ήταν άλλωστε και η κινητήριος δύναμη για να πραγματοποιήσω τη διατριβή μου με θέμα τη θέση της γυναίκας στη Μινωική Κοινωνία («Μελετώντας τις προκλήσεις της γυναικείας ταυτότητας, Αναζητήσεις στη Μινωική Κοινωνία»). Η Μινωική Κοινωνία δεν ήταν μια μητριαρχική κοινωνία, όπως πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Ηταν όμως μια κοινωνία όπου οι γυναίκες μπορούσαν να διεκδικήσουν τα ανώτατα αξιώματα και την ισότιμη συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή. Διαχρονικά η ύπαρξη χαρισματικών γυναικών που αγωνίζονται για την αλλαγή και τη βελτίωση του κόσμου μάς δίνει κουράγιο και ελπίδα. Μας δίνει έμπνευση και ώθηση. Αυτόν τον αγώνα της κάθε γυναίκας και το δικαίωμά της να επιλέγει στη ζωή ελεύθερα τον ρόλο και τη θέση που εκείνη επιθυμεί να έχει τιμάμε στις 8 Μαρτίου. Με τη μνήμη στραμμένη σε εκείνες τις πρωτοπόρες γυναίκες που άνοιξαν δρόμους αδιάβατους και αδιανόητους μέχρι τότε, αλλά και την καρδιά ανοιχτή για κάθε γυναίκα που μάχεται: τις προκαταλήψεις, τις αδικίες, τη φτώχεια, τη βία, τον πόλεμο. Για κάθε γυναίκα μέσα στον σκληρό κόσμο που ζούμε.
Για τη σημερινή ημέρα το μήνυμα είναι ένα: Είμαστε όλες ίσες και δυνατές. Είμαστε πάντα εδώ, πάντα εκεί όπου μας χρειάζονται. Σαν αγκαλιά και σαν ελπίδα. Σαν ευχή που κρατάει το χέρι σε μια πορεία άλλοτε δύσκολη και άλλοτε όμορφη, όπως άλλωστε είναι και η ίδια η ζωή. Η ζωή που χαρίζουμε σαν γυναίκες και που θα συνεχίσουμε να χαρίζουμε. Με ευθύνη, όμως, και λόγο για τον κόσμο στον οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά μας.
