Εκατομμύρια άνθρωποι προσήλθαν στις κάλπες το 2022. Ο Βίκτορ Oρμπαν παρέμεινε πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ο Εμανουέλ Μακρόν έγινε ο πρώτος γάλλος πρόεδρος εδώ και δύο δεκαετίες που επανεξελέγη, ενώ η νίκη της Τζόρτζια Μελόνι και το βαρύ ακροδεξιό παρελθόν της δίχασαν την Ιταλία και την παγκόσμια κοινότητα. Οι Ισραηλινοί προσήλθαν στις κάλπες για πέμπτη φορά σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια και έδωσαν στον πρώην πρωθυπουργό Bενιαμίν Νετανιάχου μια νέα ευκαιρία. Στη Λατινική Αμερική, οι Κολομβιανοί εξέλεξαν τον πρώτο αριστερό πρόεδρο και πρώην αντάρτη Γουστάβο Πέτρο και ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου έχασε από τον πρώην πρόεδρο Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα. Το 2023, πέρα από την Ελλάδα αρκετές είναι οι χώρες και οι ηγεσίες που θα δοκιμαστούν στις κάλπες.
Πολωνία
Σύγκρουση Ακροδεξιάς – φιλοευρωπαϊστών
Φωτογραφία: Maciek Jazwiecki/ Age ncja Wyborcza.pl via REUTERS
Οι εκλογές του 2023 στην Πολωνία απειλούν την κυριαρχία του εθνολαϊκιστικού κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) του Γιάροσλαβ Κατσίνσκι. Η ισχνή πλειοψηφία του συνασπισμού του στο Κοινοβούλιο καθιστά δύσκολη την έγκριση μιας δικαστικής μεταρρύθμισης που είναι απαραίτητη για τη λήψη κεφαλαίων από τις Βρυξέλλες, ενώ η πολωνική ακροδεξιά κυβέρνηση έχει έρθει πολλές φορές σε ρήξη με την ΕΕ, κυρίως για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μετανάστευσης και σύμπλευσης με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Λαμβάνοντας αυτά υπ’ όψιν, το PiS μπορεί να χάσει από φιλοευρωπαϊκά κόμματα, όπως η Πλατφόρμα Πολιτών αλλά και το νεοσύστατο Πολωνία 2050. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σηματοδοτήσει το τέλος του υπερσυντηρητικού πολωνο-ουγγρικού μετώπου στην ΕΕ.
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως η διαχείριση της Πολωνίας όσον αφορά τους ουκρανούς πρόσφυγες, αλλά και η σκληρή στάση της απέναντι στη Ρωσία στα πλαίσια του πολέμου, βελτίωσε ιδιαίτερα την εικόνα του κυβερνώντος κόμματος.
Ισπανία
Τέλος εποχής για την Κεντροαριστερά;
REUTERS/Jon Nazca
Πιθανότητα πτώσης της συγκυβέρνησης του σοσιαλιστικού PSOE και των Podemos στο τέλος του 2023 προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις στην Ισπανία, το οποίο θα αποτελούσε χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικής επίπτωσης της διαχείρισης μετά την πανδημία, του πληθωρισμού και του πολέμου στην Ουκρανία. Ενας συνασπισμός του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (PP) και του ακροδεξιού Vox, με επικεφαλής τον ηγέτη του ΡΡ Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχόo, ο οποίος δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ευρώπη, θα μπορούσε να επηρεάσει το διεθνές προφίλ της Ισπανίας που οικοδομήθηκε υπό τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ.
Αν και το 30% των Ισπανών βλέπει θετικά τη θητεία του Σάντσεθ, η οικονομία, η ανεργία και οι πολιτικές κρίσεις εντός του κυβερνητικού συνασπισμού δείχνουν να επηρεάζουν τους ψηφοφόρους, καθιστώντας αμφίβολη την παραμονή της αριστερής κυβέρνησης στην εξουσία. Στο μεταξύ, οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Μαΐου θα αποτελέσουν την πυξίδα για τις γενικές εκλογές στο τέλος του έτους.
Φινλανδία
Κάλπες υπό τη σκιά του Ουκρανικού
Φωτογραφία: REUTERS/ Johanna Ger on
Στις 2 Απριλίου θα κριθεί το έργο της φινλανδής πρωθυπουργού Σάνα Μαρίν, της νεότερης πρωθυπουργού στην Ευρώπη, στην πρώτη της θητεία. Οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Μαρίν με το Κόμμα του Κέντρου, τους Πράσινους, την Αριστερά και το φιλελεύθερο Σουηδικό Λαϊκό Κόμμα θα υπερασπιστεί την πλειοψηφία του. Ωστόσο, το κεντροδεξιό κόμμα ΚΟΚ φαίνεται ως το ισχυρότερο κόμμα. Εάν λοιπόν το εθνικιστικό Κόμμα των Φινλανδών, επί του παρόντος τρίτο στις δημοσκοπήσεις, καταφέρει να ξεπεράσει τους Σοσιαλδημοκράτες, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι μια δεξιά κυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες στην αντιπολίτευση. Ομως αυτή η εκλογική αναμέτρηση έχει μεγάλη βαρύτητα κυρίως για την εξωτερική πολιτική της Φινλανδίας, η οποία έχει περάσει σε νέα εποχή μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ως η χώρα της ΕΕ με τα μεγαλύτερα σύνορα με τη Ρωσία, η Φινλανδία κατέθεσε αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ με αφορμή τον ρωσοουκρανικό πόλεμο. Επιπλέον, η φινλανδική κυβέρνηση στηρίζει στρατιωτικά την Ουκρανία. Οποια κόμματα και αν σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση στο Ελσίνκι λοιπόν, είναι κρίσιμο να μπορέσουν να υποστηρίξουν τη νέα φινλανδική εξωτερική πολιτική.
Αργεντινή
Πολλοί διεκδικητές για μια χώρα σε χρόνια ύφεση
Διαδήλωση στήριξης της αντιπρόεδρου (και πρώην προέδρου της Αργεντινής) Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ, μετά την πρόσφατη καταδίκη της σε έξι χρόνια φυλάκιση για διαφθορά
Στις 29 Οκτωβρίου η Αργεντινή θα ψηφίσει για πρόεδρο, βουλευτές και κυβερνήτες των περισσότερων επαρχιών. Μπορεί η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου να προσέφερε τεράστια χαρά στους Αργεντίνους, όμως δεν είναι δυνατόν να καλύψει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε ύφεση για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχοντας ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν χρέη στη Λατινική Αμερική. Πέρα από αυτό, υπάρχει υπερβολικά υψηλός πληθωρισμός και χαμηλοί μισθοί, ενώ όλα επιδεινώθηκαν από τον χειρισμό της πανδημίας από την κυβέρνηση. Τρεις συνασπισμοί κυριαρχούν επί του παρόντος στην πολιτική σκηνή της Αργεντινής: ο κεντροαριστερός Frente de Todos (Μέτωπο όλων), ο κεντροδεξιός Juntos por el Cambio (Μαζί για την Αλλαγή) και ο λαϊκιστικός La Libertad Avanza (Η Ελευθερία Μπροστά). Ο νυν κεντροαριστερός πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, λέει ότι θα διεκδικήσει την επανεκλογή του αλλά ενδέχεται να αντιμετωπίσει προκλήσεις από το εσωτερικό του κόμματός του: η αντιπρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ, η οποία διετέλεσε πρόεδρος το 2007-2015, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα είναι υποψήφια. Ωστόσο, πρόσφατα καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση για διαφθορά και της απαγορεύτηκε να κατέχει δημόσια αξιώματα. Επίσης, ο Σέρχιο Μάσα, νυν υπουργός Οικονομίας, πιθανότατα θα μετέχει στον εκλογικό αγώνα. Ο λαϊκιστικός συνασπισμός La Libertad Avanza φαίνεται πως θα προτείνει τον Χαβιέρ Μιλέι, έναν οικονομολόγο του οποίου ο ακραίος λόγος έχει οδηγήσει σε συγκρίσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ και τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας, Ζαΐχ Μπολσονάρου, των οποίων είναι θαυμαστής.
