Το πολύωρο ταξίδι από τον Πειραιά μπορεί να λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας για εκείνους που τελικά επιλέγουν ένα άλλο, πιο εύκολα προσβάσιμο και πιο κοντινό νησί για τις διακοπές τους. Ομως, όταν το αποφασίσεις και πας μια πρώτη φορά στην Κάσο, ευχαρίστως επιστρέφεις ξανά και ξανά. Για την ηρεμία που σου προσφέρει, για την ομορφιά της τραχιάς φύσης της, για το φως της, για τις θάλασσές της, γιατί είναι ένα νησί με ταυτότητα που εύκολα σε κερδίζει, εύκολα το αγαπάς. Ενα νησί με ισχυρό αποτύπωμα που όταν τις ημέρες του χειμώνα ανακαλείς τις εικόνες από τις περιόδους της ξεγνοιασιάς και της ξεκούρασης, εικόνες από το κασιώτικο καλοκαίρι σου, καταφέρνει για άλλη μια φορά να ζεστάνει την καρδιά σου, αντίδοτο στο στρες και στην πίεση.
Μεταξύ Καρπάθου και Κρήτης, στο πιο νότιο σημείο των Δωδεκανήσων, η Κάσος μοιάζει… αφρός στη θάλασσα. Αυτή, σύμφωνα με μία εκδοχή, είναι η σημασία του ονόματός της, που έχει ρίζα φοινικική: Ενα κομμάτι γης μέσα σε μία διαρκώς τρικυμισμένη, αφρισμένη θάλασσα. Φημίζεται εξάλλου το Καρπάθιο Πέλαγος για το φλογερό ταμπεραμέντο του. Οσο άγριο και αν ακούγεται, το νησί με τη μεγάλη ναυτική ιστορία, με τα φημισμένα ιστιοφόρα του και τον σημαντικό κάποτε στόλο, είναι μια στεριά φιλόξενη, με εγκάρδιους και χαριτωμένους κατοίκους και με δεκάδες μικρά αξιοθέατα σπαρμένα σε κάθε γωνιά του, απομεινάρια του παρελθόντος που κάνουν την επίσκεψη εκεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
