Δεν είναι μύθος πως καθηγητές σε μεγάλα και φημισμένα πανεπιστήμια μπορεί να έχουν για χρόνια μεγάλο καημό μόνο και μόνο επειδή δεν μπόρεσαν σε όλη τους τη σταδιοδρομία μία έστω από τις πολυάριθμες επιστημονικές εργασίες τους να δημοσιευθεί στο «Nature» ή στο «Science». Τα δύο επιστημονικά περιοδικά όπου κάθε εβδομάδα εμφανίζεται ο αφρός των ερευνητικών εργασιών απ’ όλο τον κόσμο. Στις 10 Μαρτίου όμως ο Γιάννης, η Τέα, ο Μπρένταν, ο άλλος Γιάννης, η Μαρίτα, ο Ιων, ο Τζόναθαν, ο Νάντο είδαν τη δική τους 13 σελίδων εργασία όχι μόνον να δημοσιεύεται στο «Nature» αλλά να της αφιερώνεται ακόμη και το εξώφυλλο του περιοδικού, όπου η διεύθυνση είχε βάλει για τίτλο: «Προβλέποντας το παρελθόν», ενώ με μικρότερα γράμματα υπήρχε η επεξήγηση: «Η Τεχνητή Νοημοσύνη αποκαθιστά, χρονολογεί και εντοπίζει την τοποθεσία προέλευσης αρχαιοελληνικών κειμένων»!
Δεν ήταν λοιπόν και μικρό το κατόρθωμά τους, αν σκεφθούμε ότι ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι ιδιαίτερα χαμηλός. Και είναι αλήθεια πως από την πρώτη στιγμή της δημοσίευσής της η εργασία θεωρήθηκε αξιοπρόσεκτη και από τους πιο «παλιούς», ομότιμους πλέον καθηγητές ξένων διάσημων πανεπιστημίων, που μπορεί να μη διδάσκουν τώρα αλλά κουβαλούν μια συσσωρευμένη πείρα ετών ανάμεικτη και με μια αναπόφευκτη «ακαδημαϊκή» αυστηρότητα. Αλλά δεν παύουν ακόμη να ενδιαφέρονται για το πρόβλημα της ανάγνωσης, της χρονολόγησης και του εντοπισμού της προέλευσης αρχαιοελληνικών (αλλά και μεταγενέστερων) επιγραφών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
