Δεν πρόκειται ακριβώς για αυτοβιογραφία, ούτε για βιβλίο αυτοβοήθειας, αλλά για έναν πρωτότυπο συνδυασμό των δύο αυτών λογοτεχνικών ειδών. Το πόνημα του Μάθιου Μακ Κόναχι με τίτλο «Greenlights» κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Crown (θυγατρική της Penguin Random House) και διαβάζεται εξόχως ευχάριστα, όχι μόνο επειδή αποκαλύπτει το παρασκήνιο μιας καριέρας στο Χόλιγουντ και μιας ζωής φωτισμένης από τους προβολείς της δημοσιότητας, αλλά και διότι σκιαγραφεί με ειλικρίνεια το πορτρέτο ενός all American guy ο οποίος κατάφερε να αναδειχθεί σε μεγάλο σταρ και να κερδίσει και ένα βραβείο Οσκαρ, όχι (μόνο) λόγω ταλέντου, συγκυριών ή εμφάνισης, αλλά επειδή το ήθελε πολύ. Γραμμένη στην έρημο, σε συνθήκες απομόνωσης, η ωραία αυτή έκδοση ανάγκασε τον δημοφιλή ηθοποιό να επισκεφθεί τα ημερολόγια και τα τετράδια με σημειώσεις που κρατάει από την εφηβεία του και να θυμηθεί όλους τους σημαντικούς σταθμούς του βίου του, τις αποτυχίες και τους θριάμβους.
Με τις πληροφορίες που γνωρίζει ότι ενδιαφέρουν τα σκανδαλοθηρικά έντυπα ξεμπερδεύει από πολύ νωρίς, από τη 10η σελίδα συγκεκριμένα, αναφέροντας επιγραμματικά ότι έχασε την παρθενιά του στα 15 του χρόνια έπειτα από κάποιου είδους εκβιασμό και πως στα 18 του κάποιος άνδρας τον παρενόχλησε σεξουαλικά. Τονίζει ωστόσο ότι δεν έχει αισθανθεί ποτέ του θύμα. Η εξιστόρηση της διαδρομής του ξετυλίγεται με χρονολογική σειρά. Μαθαίνουμε, ας πούμε, λεπτομέρειες για την παθιασμένη σχέση των γονιών του, οι οποίοι υπήρξαν και οι δύο πραγματικοί καλλονοί. Αρκεί να αναφερθεί ότι έχουν κάνει τρεις γάμους και έχουν πάρει δύο φορές διαζύγιο (όλα αυτά μεταξύ τους) και πως ορισμένοι ομηρικοί καβγάδες τους κατέληγαν σε σεξ στο πάτωμα της κουζίνας με αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες τα τρία αγόρια τους. Η αφήγηση διανθίζεται με διάφορες σοφίες που έμαθε στον Μακ Κόναχι η ζωή, όπως «πρώτα χορογράφησε και μετά χόρεψε» ή «η δημιουργικότητα χρειάζεται όρια».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
