«Μεγαλοφυΐα. Ως τέτοια θεωρούσε ο Χίτλερ τον εαυτό του και έτσι ήθελε να τον βλέπουν και οι άλλοι. Παραγνωρισμένος αρχικά, έλεγε η ιστορία, ακολούθησε την προκαθορισμένη γι’ αυτόν οδό χάρη στις εξαιρετικές του ικανότητες, τη δύναμη της θέλησης και την αποφασιστικότητά του». Η εναρκτήρια πρόταση της νέας μεγάλης βιογραφίας του γερμανού δικτάτορα από τον ιστορικό Πέτερ Λόνγκεριχ («Hitler. A Biography», εκδ. Oxford University Press) που κυκλοφόρησε στις 11 Ιουλίου καταγράφει επιγραμματικά την αυτοεικόνα του αρχηγού του Γ’ Ράιχ: μια μεγαλοφυΐα που απολάμβανε την εύνοια της Θείας Πρόνοιας. Αυτή την τελευταία επικαλούνταν πάντοτε για να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο επιβίωσε από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και από τις δεκάδες απόπειρες δολοφονίας του μεταξύ 1933 και 1945 – η μοίρα της Γερμανίας τον ήθελε ζωντανό. Για την αλήθεια, όμως, ο Φύρερ, γράφει ο βρετανός ιστορικός Ιαν Κέρσοου στην κορυφαία βιογραφία του με τίτλο «Χίτλερ» (εκδ. Μεταίχμιο), υπήρξε «διαβολεμένα τυχερός». Μερικά λεπτά διαφορά, μερικά εκατοστά λιγότερα, η αφλογιστία ενός όπλου, η δυσλειτουργία ενός πυροκροτητή, η αβλεψία ενός συνωμότη, η μετακίνηση ενός χαρτοφύλακα στάθηκαν αρκετά για να τον σώσουν, όπως προκύπτει από τη σοβαρότερη απόπειρα δολοφονίας του πριν από 75 χρόνια, στις 20 Ιουλίου 1944.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
