Με τον κορωνοϊό από τη μια και τις χιλιάδες ψυχές-πιόνια στα χέρια ενός πολεμοχαρούς σουλτάνου να συνωστίζονται στον Εβρο από την άλλη, η τρέχουσα εγχώρια ειδησεογραφία δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Ως ανοιξιάτικη ηλιαχτίδα ήρθε λοιπόν την περασμένη εβδομάδα η είδηση της βράβευσης ενός νεαρού θεωρητικού αστροφυσικού, του Αρη Τρίτση, από την Ευρωπαϊκή Αστρονομική Εταιρεία. Το βραβείο, το χρηματικό έπαθλο του οποίου ανέρχεται σε 25.000 ευρώ, δίδεται ανά τριετία για την καλύτερη διδακτορική διατριβή. Επιστήμονας εν τω γεννάσθαι ήταν λοιπόν ο Αρης Τρίτσης όταν έδωσε απάντηση σε ένα θεμελιώδες ερώτημα το οποίο βασάνιζε για πολλά χρόνια τους αστρονόμους.
Τις λεπτομέρειες της ανακάλυψης που χάρισαν στον έλληνα επιστήμονα την ύψιστη τιμητική διάκριση της ευρωπαϊκής αστρονομικής κοινότητας μπορείτε να διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν (2-3). Αυτό το οποίο έχει αξία να συζητήσουμε εδώ είναι άλλο: ο Αρης Τρίτσης δεν είναι ο πρώτος νεαρός επιστήμονας του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης ο οποίος διακρίνεται. Αντίστοιχες περίβλεπτες διακρίσεις αλλά και εξίσου τιμητικές υποτροφίες για να συνεχίσουν την ερευνητική τους πορεία έλαβαν και οι άλλοι δύο συμφοιτητές και συνοδοιπόροι του στον δρόμο προς την απόκτηση του διδακτορικού διπλώματος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
