Σύμφωνα με τον βρετανό σκηνοθέτη Εντγκαρ Ράιτ, ο Ενιο Μορικόνε «μπορούσε να μετατρέψει μια μέση ταινία σε μια ταινία που δεν πρέπει να χάσετε, μια καλή ταινία σε τέχνη και μια εξαιρετική ταινία σε μύθο». Εδώ ίσως κρύβεται όλη η ουσία του έργου του ιταλού «μαέστρο», του γητευτή των soundtracks, του συνθέτη που έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε το ιταλικό γουέστερν να γίνει δημοφιλές σε γενιές ολόκληρες. Αρκεί κάποιος ακόμη και σήμερα να σφυρίξει το μουσικό θέμα της ταινίας «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» και όλοι θα το αναγνωρίσουν. Ακόμη και οι νεότεροι σε ηλικία.
Ο θάνατος του ιταλού συνθέτη την περασμένη Δευτέρα στη Ρώμη, σε ηλικία 92 ετών, κλείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Και αυτό επειδή οι συνθέσεις του είχαν τη δύναμη να υποστηρίξουν και να αναδείξουν μικρές και μεγάλες ταινίες, δίνοντάς τους ψυχή. Το έργο του ανεξάντλητο. Πεντακόσια και πλέον κινηματογραφικά θέματα και έργα της αποκαλούμενης «σοβαρής μουσικής» και φυσικά εκατοντάδες συναυλίες. Οι κινηματογραφικές του συνθέσεις μπορούσαν επί το πλείστον να ακουστούν ξέχωρα από την ταινία. Είχε την ευκαιρία ο ακροατής να τις απολαύσει είτε στη σκοτεινή αίθουσα είτε στο μπαρ ή ταξιδεύοντας με το αυτοκίνητό του. Και το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο: Μυσταγωγία. Ο Ενιο Μορικόνε δεν εργαλειοποίησε το ταλέντο του, δεν βολεύτηκε στη μανιέρα και κυρίως δεν ευτέλισε την Τέχνη του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
