Οι εικόνες ανθρώπων με γεμάτα καρότσια που έδιναν μάχη για χαρτιά υγείας ή πακέτα ζυμαρικών ήταν από τις θλιβερές στιγμές της πανδημίας του κορωνοϊού. Υπάρχουν όμως, ευτυχώς, άλλες πολλές οι οποίες αντισταθμίζουν τη δυσφορία που αισθάνεται κάποιος από τέτοιες σκηνές. Πράξεις καλοσύνης και ευγένειας, αλτρουισμού και αλληλεγγύης. Χιλιάδες άλλες. Πράξεις που αποτελούν τον συνεκτικό ιστό των κοινωνιών οι οποίες πλήττονται τόσο βίαια και αναπάντεχα.
Στο Μάντσεστερ, η Ρέιτσελ Πλέζαντ κάλεσε εθελοντές να βοηθήσουν ηλικιωμένους, ασθενείς ή ανθρώπους που είναι μόνοι, χωρίς οικογένεια ή φίλους κοντά τους. Δημιούργησε μια ομάδα στο Facebook και μέσα σε δύο ημέρες συγκέντρωσε 2.000 εθελοντές που δήλωσαν πρόθυμοι να βοηθήσουν όποιον χρειαζόταν. Σήμερα στη Βρετανία περισσότερα από 200.000 άτομα συμμετέχουν σε περίπου 300 τοπικές ομάδες υποστήριξης που διαμορφώθηκαν μετά την επιδημία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
