Μια χρονιά από εκείνες που θα ήθελε να ξεχάσει και να μην ξαναζήσει ποτέ το ελληνικό θέατρο, και όχι μόνο, ήταν το 2020. Ακυρώσεις, ματαιώσεις, απογοήτευση, ανεργία. Συνεργασίες που δεν δοκιμάστηκαν, σκηνικές συμμαχίες που ναυάγησαν, έργα που δεν ανέβηκαν ποτέ στη σκηνή, παραστάσεις που δεν σήκωσαν αυλαία. Ο ήχος από το τρίτο κουδούνι σχεδόν δεν ακούστηκε. Ελάχιστες οι πρεμιέρες, απότομες οι ντερνιέρες… Και η αγωνία που κυρίευσε τον θεατρικό χώρο από τον περασμένο Μάρτιο συνεχίζεται. Αλλόκοτη χρονιά, απρόβλεπτη…
Αλλά το θέατρο, όσο κι αν αναγκάστηκε να κρυφτεί πίσω από τις μάσκες, ούτε κινδύνεψε, ούτε κινδυνεύει. Από τις παραστάσεις που πρόλαβαν να ανέβουν μέσα στον Ιανουάριο ξεχώρισαν ορισμένες με το σκηνοθετικό τους στίγμα αλλά και τις ενδιαφέρουσες ερμηνείες που διέθεταν:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
