Παραδοσιακά η ψήφιση του προϋπολογισμού, όπως το βράδυ του Σαββάτου, ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Η Βουλή επί πέντε μέρες βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής σύγκρουσης, αλλά μόνο για την οικονομία δεν ήταν, και αυτό διότι άνοιξε όλη η βεντάλια των θεμάτων, από το σκάνδαλο των υποκλοπών έως και την υπόθεση της Novartis, στη σκιά των υποθέσεων Εύας Καϊλή και Μαρίας Σπυράκη.

Η κοινοβουλευτική διαδικασία ανέδειξε με εμφαντικό τρόπο ότι υπάρχει μεταξύ των κομμάτων αξιακό και πολιτικό χάσμα. Παράλληλα, κυρίως μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις και δύο τελείως αντίθετες πολιτικές στρατηγικές.

Η αποτύπωση των στρατηγικών

Στον προεκλογικό προθάλαμο, ανεξαρτήτως του χρόνου που θα στηθούν οι κάλπες, θα έχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πολιτική ένταση που θα οδηγεί εκ των συνθηκών και βέβαια των κυβερνητικών επιλογών σε συγκρούσεις εντός και εκτός Κοινοβουλίου μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Απλώς η συζήτηση στο Κοινοβούλιο αποτύπωσε και τις στρατηγικές των κομμάτων.

Η περίοδος που έρχεται προβλέπεται άκρως εκρηκτική και οδηγούμαστε σε τυφλή σύγκρουση. Από τις ομιλίες των βουλευτών αλλά και των πολιτικών αρχηγών, κυρίως του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξη Τσίπρα, ενισχύθηκε η εκτίμηση ότι θα έχουμε αναμέτρηση κυρίως των δύο μονομάχων, και μάλιστα εκτός ορίων.

Το κυριότερο όμως, εάν εστιάσει κανείς στο προγραμματικό πεδίο, είναι ότι θα έχουμε την αναμέτρηση δύο κόσμων, δύο διαφορετικών αντιλήψεων και βεβαίως τη σύγκριση δύο εκ διαμέτρων αντίθετων προγραμμάτων για σειρά θεμάτων.

Σε ένα κλίμα γενικευμένης ανασφάλειας, λόγω της ευρύτερης ενεργειακής κρίσης που επηρεάζει την οικονομική κατάσταση (ανεργία, ακρίβεια, κ.λπ.), ήδη στρώθηκε το γήπεδο της αναμέτρησης. Στο Κοινοβούλιο απλώς έγινε το εναρκτήριο λάκτισμα της μονομαχίας για μια από τις πιο δύσκολες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων ετών.

Επίσης, αποκωδικοποιώντας τις ομιλίες και πίσω από τις γραμμές φάνηκε η αγωνία για την επόμενη μέρα των εκλογών και εάν θα υπάρξει κυβέρνηση αυτοδύναμη ή συμμαχικά σχήματα.

Διαβάστε επίσης:

Το όραμα για νέα τετραετία

Ο Πρωθυπουργός επένδυσε πάνω στο επιχείρημα ότι πολλοί δεν θα στοιχημάτιζαν ότι η κυβέρνηση αυτή θα κατέθετε και θα ψήφιζε τον τέταρτο προϋπολογισμό της. Κατά τον ίδιο, όπως λέει σε συνομιλητές του, αυτό από μόνο του αποδεικνύει το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι συνεπής στις δεσμεύσεις της περί εξάντλησης της τετραετίας. Εκτός από γενικές αναφορές επί του προϋπολογισμού, του δόθηκε και η ευκαιρία να κάνει και έναν συνολικό απολογισμό, μιας, όπως λέει, επιτυχημένης οικονομικής πολιτικής όλης της τετραετίας που πέρασε. Το ενδιαφέρον όμως είναι – και αυτό σχετίζεται με το προεκλογικό κλίμα εντός Κοινοβουλίου – ότι περιέγραψε το όραμά του, το σχέδιό του για την επόμενη τετραετία στη βάση πως έχει σχεδιασμό οκταετίας.

Με συνταγή Παπανδρέου

Από την άλλη πλευρά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδειξε ότι έχει στρατηγική περί «ολοκληρωτικού πολέμου» με τη Νέα Δημοκρατία. Επιλέγει μια συνταγή γνώριμη του παρελθόντος, όπως είχε κάνει το ΠαΣοΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου την περίοδο της πρωθυπουργίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, 1990-1993. Επί της ουσίας στην αξιωματική αντιπολίτευση, με βάση και την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση όπως λένε, θεωρούν ότι διαμορφώνονται συνθήκες που παραπέμπουν στη σκληρή αντιπαράθεση εκείνης της περιόδου. Επίσης, από τις ομιλίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, φάνηκε ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών ήταν πιο σημαντικό από τη συζήτηση περί οικονομίας. Είναι φανερό ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να κινείται σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους, επιλέγοντας τη μετωπική σύγκρουση με τον Πρωθυπουργό. Μένει να φανεί κατά πόσο θα κερδίσει από αυτή την επιλογή, καθώς, αν και η κυβέρνηση δέχεται πολλαπλά πυρά από τους πολίτες που είναι αρνητικοί μαζί της σε πολύ μεγάλο βαθμό και τα ποιοτικά στοιχεία δεν είναι θετικά για σημαντικές πτυχές της πολιτικής της, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν κεφαλαιοποιεί αυτή τη φθορά.

INFO

Παίζει το χαρτί της σταθερότητας: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι φανερό ότι επενδύει στην έννοια της σταθερότητας και στη σύγκριση – σε αυτόν τον τομέα – με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα της ομιλίας του: «Πρόκειται για έναν ακόμη προϋπολογισμό συνέπειας, συνέχειας και σταθερότητας. Και αυτό σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στην περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που, για τεσσεράμισι χρόνια, εφάρμοζε τα αντίθετα εκείνων που έχει υποσχεθεί προεκλογικά. Αλλα υποσχόταν ως αντιπολίτευση και άλλα έπραττε ως κυβέρνηση».