Ηταν αρχές Μαρτίου όταν περιηγηθήκαμε το πωλητήριο του Εθνικού Θεάτρου στον πρώτο όροφο του ιστορικού κτιρίου Τσίλλερ της Αγίου Κωνσταντίνου, αλλά και στα εργαστήριά του, όπου κατασκευάζονται κάποια από τα καλόγουστα χειροποίητα κοσμήματα τα οποία συναντάμε στις προθήκες του. Εκείνες τις ημέρες το τμήμα ραπτικής, το βεστιάριο και το τμήμα ειδικών κατασκευών έσφυζαν από ζωή καθώς προετοίμαζαν πυρετωδώς τα κοστούμια και τα αντικείμενα της παράστασης «Η κυρία του Μαξίμ». Υστερα ήρθε η πανδημία, οι παραστάσεις ανεστάλησαν, όπως και καθετί που θεωρούσαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή δεδομένο. Σήμερα το κτίριο Τσίλλερ παραμένει βουβό, οι ραπτομηχανές όμως δεν σίγησαν, καθώς οι μοδίστρες και οι ενδύτριες του Εθνικού ράβουν μάσκες από το σπίτι. Αυτή τη φορά μάσκες όχι θεατρικές, αλλά ιατρικές, για την προστασία των ασθενών, του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικού της χώρας.
«Είμαστε άνθρωποι που ασχολούμαστε με την τέχνη. Είμαστε άνθρωποι με ευαισθησίες λοιπόν. Δεν ήταν δυνατόν να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Και αυτό ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή δοκιμασία που περνάμε» αναφέρει στο ΒΗΜΑgazino η κυρία Δέσποινα Μουτάφη, υπεύθυνη του τμήματος ραπτικής. «Αμεσα όταν αντιληφθήκαμε τη σοβαρότητα της κατάστασης συζητήσαμε με το σωματείο εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου για να δούμε με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε και εμείς να βοηθήσουμε. Πέρα από την αιμοδοσία, που πραγματοποιήθηκε με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, πάντα με τη συναίνεση και τη βοήθεια του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη, επιστρατεύτηκαν οι φορητές ραπτομηχανές που χρησιμοποιούμε στις περιοδείες και προμηθευτήκαμε όλα τα απαραίτητα υλικά για την κατασκευή των μασκών: υφάσματα, λάστιχα, μπανέλες κ.λπ. Καθεμία από εμάς ράβει από το σπίτι και οι μάσκες φτάνουν στα νοσοκομεία. Ευχόμαστε σύντομα αυτός ο εφιάλτης να λάβει τέλος και να επιστρέψουμε στην κανονική ζωή».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
