Από τα πιο ευτυχισμένα ταξίδια του Νίκου Καζαντζάκη, όπως μαρτυρεί ιδιόχειρο σημείωμά του, ήταν εκείνο που έκανε με τον Αγγελο Σικελιανό στο Αγιον Ορος. Συνομήλικοι, με μια κοινή φλόγα, με κοινή ευαισθησία και ανησυχίες, συναντιούνται στις 11 Νοεμβρίου 1914 στα γραφεία του Εκπαιδευτικού Ομίλου στην Αθήνα. «Coup de foudre» θα χαρακτηρίσει την πρώτη τους γνωριμία αργότερα ο Σικελιανός, συμπάθεια κεραυνοβόλα σαν ερωτοχτύπημα. Τρεις μέρες μετά, εφοδιασμένοι με επιστολή του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, αναχωρούν για τον Αθω. Ο Νίκος είναι τριάντα ενός ετών και ο Αγγελος τριάντα. Εχουν δώσει και οι δύο δείγματα γραφής, αλλά τα μεγάλα τους έργα είναι μπροστά τους. Το ταξίδι στο Αγιον Ορος είναι ένα από τα ταξίδια που θα κάνουν μαζί αυτοί οι δύο λογοτέχνες με το ισχυρό αποτύπωμα στην ελληνική λογοτεχνία του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, αμέσως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, σε μια προσπάθεια να γνωρίσουν και να οικειοποιηθούν τον τόπο, την Ιστορία και την παράδοση της πατρίδας τους, «τη συνείδηση της γης και της φυλής τους».
Στη διάρκεια του ταξιδιού κρατούν και οι δύο ημερολόγιο των εντυπώσεων και των σκέψεών τους. Το Αγιορείτικο ημερολόγιο του Σικελιανού, με την επιμέλεια της Ιωάννας Κωνσταντουλάκη-Χάντζου, εκδόθηκε το 1988 από το Ιδρυμα Ουράνη. Του Καζαντζάκη, γνωστό από αποσπασματικές δημοσιεύσεις του Παντελή Πρεβελάκη και της Ελένης Καζαντζάκη, εκδίδεται για πρώτη φορά ολόκληρο από το Μουσείο Καζαντζάκη στις Μυρτιές, με την επιμέλεια της νεοελληνίστριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστίνας Ντουνιά και της υπεύθυνης του Αρχείου του Μουσείου Καζαντζάκη Παρασκευής Βασιλειάδη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
