Αποµένει σχεδόν ένας χρόνος για τη µεγαλύτερη διοργάνωση του ποδοσφαίρου σε επίπεδο εθνικών οµάδων και το Κατάρ, µια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσµου και το µικρότερο έθνος που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας µια τέτοια αποστολή, δεν περιµένει βέβαια την τελευταία στιγµή για να υποδεχθεί τις 32 οµάδες και τους δεκάδες χιλιάδες φιλάθλους των αγώνων. Περήφανο που θα είναι η πρώτη αραβική και µουσουλµανική χώρα η οποία θα φιλοξενήσει το Παγκόσµιο Κύπελλο και µε τις ηµεροµηνίες των αγώνων να έχουν µετακυλίσει σε εποχή που το κλίµα δεν θα αποτελεί εµπόδιο για τη διεξαγωγή τους (21 Νοεµβρίου µε 18 Δεκεµβρίου αντί για τους µήνες Ιούνιο και Ιούλιο, όπως οι τελευταίες τέσσερις διοργανώσεις), το Κατάρ βάζει τις τελευταίες πινελιές σε επτά νέα στάδια τα οποία συναγωνίζονται µεταξύ τους για το ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό από αρχιτεκτονικής άποψης. Και ας είναι τυλιγµένα στην αχλύ των σκανδάλων, η οποία µοιάζει να διαλύεται σιγά-σιγά, µε τα ερωτήµατα γύρω από τις συνθήκες ανέγερσής τους να καταντούν πλέον εντελώς ρητορικά. Πόσοι ήταν τελικά οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας των απάνθρωπων εργασιακών συνθηκών στο πλαίσιο του πρωτοφανούς οικοδοµικού προγράµµατος υποδοµών ύψους 4 δισ. δολαρίων που εκπονήθηκε προκειµένου να δείξει η χώρα ένα λαµπρό, εντυπωσιακό πρόσωπο στους επισκέπτες της; Ηταν περισσότεροι από 7.000 οι µετανάστες από χώρες όπως η Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ, το Μπανγκλαντές (όπως γράφει η εφηµερίδα «The Guardian»), γύρω στις 15.000 όπως υποστηρίζει η Διεθνής Αµνηστία ή µόλις 38 (οι 35 εκτός εργασίας) όπως υποστηρίζει η οργανωτική επιτροπή του Παγκόσµιου Κυπέλλου στο Κατάρ; Ερωτήµατα οι απαντήσεις των οποίων αναµένεται να περάσουν στα ψιλά γράµµατα της Ιστορίας, όπως συµβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
