Το πρώτο ψήφισμα του Μάο Τσετούνγκ, που εγκρίθηκε από το ΚΚΚ το 1945, τον καθιέρωσε ως την αδιαμφισβήτητη αρχή μέσα στο κόμμα, έπειτα από μια τριετή εκστρατεία «διόρθωσης» η οποία εκκαθάρισε βάναυσα τους πολιτικούς και ιδεολογικούς του αντιπάλους.
Το ψήφισμα του Ντενγκ το 1981 στο μεταξύ αναγνώρισε «λάθη» του Μάο κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, μια πολιτική εκστρατεία που βύθισε τη χώρα σε μία δεκαετία χάους και βασανιστηρίων. Παράλληλα ωστόσο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνεισφορά του Μάο στην κινεζική επανάσταση υπερκέρασε κατά πολύ τα λάθη του παρελθόντος. Με αυτή την παραδοχή ο Ντενγκ εγκαινίασε μια νέα εποχή μεταρρυθμίσεων που έβγαλε τη χώρα από τη φτώχεια.
Σαράντα χρόνια μετά, με το τρίτο ιστορικό ψήφισμα, ο Σι στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι «η εποχή των μεταρρυθμίσεων έχει φτάσει σε τέτοιο στάδιο που τώρα το κόμμα μπορεί να ξεκινήσει την οικοδόμηση μιας «σοσιαλιστικής» σύγχρονης χώρας» σχολιάζει στους «Financial Times» ο Χένρι Γκάο, ειδήμονας σε θέματα Κίνας στο Πανεπιστήμιο Διοίκησης της Σιγκαπούρης.
Αλλά σύμφωνα με την κοσμοθεωρία του Σι, όπως επισημαίνουν αναλυτές. Δηλαδή υιοθετώντας ακόμα περισσότερο αυταρχικές πολιτικές στο εσωτερικό και ταυτόχρονα μετατρέποντας την Κίνα σε μια χώρα ολοένα πιο συγκρουσιακή στο εξωτερικό.
