Για τον Ντόναλντ Τραμπ το 2020 ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Αφότου το «σάπιο» πολιτικό κατεστημένο δεν είχε καταφέρει να τον παραπέμψει σε δίκη για τις πιέσεις που άσκησε στην ηγεσία της Ουκρανίας με στόχο να πλήξει τον – πιθανό για την εποχή – αντίπαλό του Τζο Μπάιντεν, ο αμερικανός πρόεδρος κάλπαζε επάνω στο «άτι» της επερχόμενης νίκης του στις επικείμενες εκλογές.
Η αθώωσή του έκλεισε οριστικά το κεφάλαιο του δικαστικού πολέμου χαρακωμάτων που είχαν εκκινήσει οι Δημοκρατικοί με στόχο να τον απονομιμοποιήσουν και να διεμβολίσουν την εκλογική του βάση. Περπατώντας στα γνωστά του λημέρια, αυτά της πόλωσης και της ακραίας ρητορικής, ο ίδιος επένδυε στο κυνήγι μαγισσών και στη συνωμοσία που είχε εξυφάνει εναντίον του η «διεφθαρμένη ελίτ» και οι «φιλελεύθεροι αριστεροί». Κόμπαζε με αυτοπεποίθηση για το ηθικό και δημοσκοπικό του πλεονέκτημα.
Μέχρι που ήρθε ο κορωνοϊός και τα… έδωσε όλα. Από το ρεσιτάλ περιφρόνησης της επιστήμης και των εκπροσώπων της, τις λανθασμένες πληροφορίες σχετικά με τον «κινεζικό» όπως ονόμαζε ιό, μέχρι τις ιατρικές του συμβουλές για χρήση χλωρίνης ή σολάριουμ, ώσπου στο τέλος νόσησε και ο ίδιος. Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους μιας πανδημίας που στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 315.000 συμπολίτες του, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν σταμάτησε να απασχολεί με την αδιανόητη ανευθυνότητά του τόσο την ίδια του τη χώρα όσο και την παγκόσμια κοινότητα. Ο Τραμπ όχι μόνο γύρισε την πλάτη του σε κάθε μορφή συνεργασίας με εταίρους, αλλά και έστρεψε τα πυρά του στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Στο μεταξύ ο Τζο Μπάιντεν, που έλαβε το χρίσμα των Δημοκρατικών, έκλεινε τη δημοσκοπική ψαλίδα, η οικονομία βούλιαζε, η πανδημία θέριζε και η εξεγερσιακή διαμαρτυρία μετά τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ δεν έλεγε να κοπάσει. Ο Τραμπ έπρεπε να βρει έναν εχθρό για να στρέψει τα βέλη του και τον βρήκε στο… Πεκίνο. Το περασμένο καλοκαίρι έκλεισε αιφνιδιαστικά το κινεζικό προξενείο στο Χιούστον σε μια στρατηγική «σοκ και δέους» όπως έχει χαρακτηριστεί, με τον Εντουαρντ Λιους των «Financial Times» να προβλέπει μια εν εξελίξει «επικίνδυνη πορεία σύγκρουσης».
Σήμερα, καθώς διανύει τις τελευταίες ημέρες της προεδρίας του, και ενώ δεν έχει ακόμη παραδεχθεί επισήμως την ήττα, ο Τραμπ βάζει συνεχώς προσκόμματα στην ομαλή μετάβαση της εξουσίας και επικεντρώνεται στην «εκκαθάριση» όσων τον πρόδωσαν: από Ρεπουμπλικανούς κυβερνήτες, τον υπουργό Δικαιοσύνης μέχρι το Fox News. «Η τελευταία πράξη της θητείας του», όπως γλαφυρά αναφέρουν οι «New York Times», θυμίζει «σαιξπηρικά δράματα».
