Αυτές τις μέρες στον Λευκό Οίκο λοξοκοιτάζουν. Από τη μια μεριά, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Ντόχα όπου διεξάγονται οι κρίσιμες συζητήσεις για τη συμφωνία της Γάζας. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που μοιραία κοιτάζουν πίσω προς το Σικάγο, όπου θα διεξαχθεί την επόμενη εβδομάδα το συνέδριο των Δημοκρατικών. Η επιστροφή σε αυτή την πόλη ξυπνάει τις εφιαλτικές μνήμες του συνεδρίου του 1968 – μεσούντος του πολέμου στο Βιετνάμ – και δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ότι η Ιστορία μπορεί να επαναληφθεί. Τότε το Σικάγο είχε κατακλυστεί από διαδηλωτές κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, τώρα φοβούνται ότι θα κατακλυστεί από οργισμένους διαδηλωτές κατά του πολέμου στη Γάζα. Επιπλέον, εάν κάτι πάει στραβά στις συνομιλίες, δεν αποκλείεται το Ισραήλ να δεχτεί επίθεση και η Μέση Ανατολή να φλέγεται, την ώρα που ο πρόεδρος Μπάιντεν μαζί με την αντιπρόεδρο Χάρις θα αναλώνονται στις προεκλογικές φιέστες του συνεδρίου.

Ωστόσο, μετά το πέρας της πρώτης μέρας των συνομιλιών, στην Ουάσιγκτον φαίνεται να υπάρχει μια συγκρατημένη αισιοδοξία. Η άρνηση της Χαμάς να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν προκάλεσε ιδιαίτερο προβληματισμό στην αμερικανική πλευρά, καθώς, όπως εξηγούσαν αξιωματούχοι, η τρομοκρατική οργάνωση εκπροσωπείται όλο αυτό το διάστημα από την Αίγυπτο και το Κατάρ που διευκολύνουν με αυτόν τον τρόπο τις συζητήσεις.

Το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν την Παρασκευή για δεύτερη μέρα ερμηνεύεται ως θετικό βήμα. Μάλιστα, δύο αμερικανοί αξιωματούχοι που μίλησαν στην ιστοσελίδα Axios έκαναν λόγο για εποικοδομητικές συναντήσεις, καλό κλίμα και κάποια πρόοδο. Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Τζον Κίρμπι, ο οποίος επέμεινε ότι το γενικό πλαίσιο έχει συμφωνηθεί και ότι αυτό που πλέον απομένει είναι να καλυφθούν τα κενά που έχουν να κάνουν με το πώς θα εφαρμοστεί. Από την πλευρά τους, οι ΗΠΑ, όταν μιλούν για «γενικό πλαίσιο», εννοούν τον «οδικό χάρτη» των τριών φάσεων για εκεχειρία, το οποίο είχε αποκαλύψει ο πρόεδρος Μπάιντεν στις 31 Μαΐου.

Αμερικανοί αναλυτές εκτιμούν ότι το Ισραήλ έχει ήδη πετύχει ό,τι μπορούσε να πετύχει σε στρατιωτικό επίπεδο, έχοντας συντρίψει τις επιχειρησιακές δυνατότητες της Χαμάς. Αυτή η εκτίμηση αποτυπώθηκε και στην παρότρυνση του Τραμπ, ο οποίος είπε στον Νετανιάχου όταν επισκέφτηκε την Ουάσιγκτον, πριν από μερικές εβδομάδες, να πάρει τη νίκη του και να βγει από τη Γάζα για να τελειώσει η αιματοχυσία.

Οσο όμως και εάν φαίνεται να πλησιάζει πιο κοντά η εκεχειρία τόσο παραμένει φευγαλέα. Πηγές που επικαλέστηκε το αιγυπτιακό κανάλι Al-Kahra Al-Ahbariya παρουσίασαν μια λίγο διαφορετική εικόνα, υποστηρίζοντας ότι τα κενά για τα οποία μίλησε ο Τζον Κίρμπι δεν είναι τόσο μικρά όσο άφησε να εννοηθεί. Αυτό δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λευκός Οίκος επιλέγει να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο αντί για μισοάδειο, επιδιώκοντας έτσι να δημιουργήσει ένα θετικό μομέντουμ σχετικά με τις διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με τις δηλώσεις που έγιναν αργότερα και από στέλεχος της Χαμάς, φαίνεται ότι το βασικό «αγκάθι» που παραμένει είναι το πότε και το πώς θα γίνει η οριστική απομάκρυνση των ισραηλινών στρατευμάτων.

Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος Μπάιντεν συνεχίζει να θεωρεί ότι η συμφωνία είναι το κλειδί για την αποκλιμάκωση στη Μέση Ανατολή και την αποτροπή ενός περιφερειακού πολέμου. Η έξοδος από την προεκλογική κούρσα τού επιτρέπει πλέον να εργαστεί απερίσπαστα για αυτό το θέμα, γνωρίζοντας ότι μια ενδεχόμενη επιτυχία ή αποτυχία θα σημαδέψει σε σημαντικό βαθμό την πολιτική παρακαταθήκη του.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι παρά το θετικό κλίμα που καταγράφηκε στις συνομιλίες της Πέμπτης, το γεωπολιτικό σκηνικό συνεχίζει να παραμένει ρευστό. Οπως μάλιστα δήλωσε αμέσως μετά ο Τζον Κίρμπι, οι ΗΠΑ επιμένουν στην αρχική τους εκτίμηση, που προβλέπει ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ εξακολουθούν να σχεδιάζουν μια επίθεση εναντίον του Ισραήλ που θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή «με ελάχιστη ή καθόλου προειδοποίηση».

Η μεγάλη εικόνα

Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, η Λόρα Μπλούμενφελντ, αναλύτρια του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, πιστεύει ότι η μεγάλη εικόνα αφορά την ασφάλεια του Ισραήλ σε περιφερειακό επίπεδο, με αντάλλαγμα την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Μιλώντας στο Voice of America αναγνωρίζει ότι πρόκειται για έναν μακρινό στόχο, θεωρώντας όμως ότι η συμφωνία είναι το πρώτο σημαντικό βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση. Από την πλευρά του, ο μέχρι πρότινος περιφερειακός συντονιστής για τη Νότια Ευρώπη στο Γραφείο Εκπαίδευσης των Διπλωματών (Foreign Service Institute) του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζον Σιτιλίδης πιστεύει ότι η πολιτική των ΗΠΑ προς το Ισραήλ δεν θα επηρεαστεί μόνο από το ποιος θα κάθεται στην καρέκλα του Οβάλ Γραφείου. Οπως εξηγεί στο «Βήμα», «δεν εξαρτάται μόνο από το ποιος θα είναι ο πρόεδρος. Το Κογκρέσο έχει τελικά τη δύναμη γιατί κρατάει το πορτοφόλι. Ετσι, αποφασίζει, για παράδειγμα, εάν θα υπάρξουν περαιτέρω αποστολές όπλων και ποιο μέτρο υποστήριξης θα προσφέρουμε εάν συνεχιστεί ο πόλεμος».