Σε μια στιγμή που αλλάζουν, όπως τώρα διαπιστώνεται, τα δεδομένα που ίσχυαν έως σήμερα στην πολυσυζητημένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (από τα ενεργειακά αποθέματα και τους περιώνυμους αγωγούς έως και τη βάση συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού) προγραμματίζεται για νιοστή φορά ένας ακόμα ελληνοτουρκικός διάλογος κορυφής. Ο οποίος, αν τελικά πραγματοποιηθεί, θα πρέπει να στηριχθεί πλέον στα νέα αυτά δεδομένα, τα οποία, όπως είναι επόμενο, μπορούν να οδηγήσουν και σε μια νέα προοπτική για μια θετικότερη ίσως διευθέτηση. Υπό την αυτονόητη προϋπόθεση όμως ότι η τουρκική πρόταση για διάλογο δεν αποτελεί έναν ακόμα ελιγμό για να αποφύγει η Αγκυρα τις κυρώσεις κατά τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και ότι θα σταματήσει τις όποιες προκλήσεις. Διότι δεν νοείται συνέχιση της πολιτικής επίδειξης στρατιωτικής ισχύος όταν επιλέγεις τις συνομιλίες.
Ως προς τα ενεργειακά, δύο είναι τα ζητήματα που σύμφωνα με τους ειδικούς απαιτούν επανεξέταση. Πρώτον, η βιωσιμότητα του αγωγού μεταφοράς αερίου East Med, ο οποίος θεωρείται ήδη ξεπερασμένος και δεν φαίνεται να εξασφαλίζει τις απαραίτητες ποσότητες για μεταφορά φυσικού αερίου λόγω μειωμένης πλέον ζήτησης πετρελαίου και αερίου και στροφής στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Και, δεύτερον, τα κοιτάσματα γύρω από την Κύπρο δεν φαίνεται να είναι επαρκή για εμπορική εκμετάλλευση. Γι’ αυτό άλλωστε προωθείται τώρα η κατασκευή ενός άλλου αγωγού, οικονομικά συμφερότερου, που θα συνδέει απευθείας τα πλούσια υποθαλάσσια κοιτάσματα του Ισραήλ με τα εξίσου πλούσια κοιτάσματα της Αιγύπτου. Και από εκεί να οδηγείται στην Κρήτη για τα περαιτέρω. Προτείνεται μάλιστα τα ανεπαρκή κοιτάσματα της Κύπρου να συνδεθούν με τα ισραηλινά, ώστε να μεταφερθούν και αυτά μέσω του νέου αγωγού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
