Επειτα από σχεδόν 15 ημέρες εντονότατης δημόσιας διπλωματικής κινητικότητας, η διελκυστίνδα του Ουκρανικού Ζητήματος μοιάζει να μεταφέρεται πλέον στο παρασκήνιο – εκεί όπου λογικά θα μπορούσε να βρεθεί μία διέξοδος από τη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν απλώσει «τα χαρτιά τους στο τραπέζι», αλλά το αληθινό «διπλωματικό πόκερ» αρχίζει τώρα. Μοιάζει σαφές ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί μία ευθεία αντιπαράθεση, αλλά την ίδια στιγμή μία «ήττα» σε επίπεδο εντυπώσεων συνιστά κάτι που τόσο η Μόσχα όσο και η Ουάσιγκτον θέλουν να αποφύγουν διότι θα έπληττε την αποτρεπτική τους ικανότητα – διπλωματική και στρατιωτική. Την ίδια στιγμή, σε ευρύτερο διεθνές επίπεδο, διαμορφώνονται πια με σαφήνεια τα αντιπαρατιθέμενα στρατόπεδα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπάθησε, όσο αυτό ήταν εφικτό, να καταστήσει τους ευρωπαίους εταίρους και συμμάχους της κοινωνούς της στρατηγικής της. Η Ρωσία, από την πλευρά της, επιδιώκει μία εμβάθυνση της σχέσης της με την Κίνα και η επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στο Πεκίνο την Παρασκευή υπήρξε έμπλεη μηνυμάτων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
