«Η βία έχει λάβει άνευ προηγουμένου διαστάσεις και τώρα είναι αδύνατο να επιστρέψουμε πίσω». Η βραβευμένη το 2003 με Νομπέλ Ειρήνης ιρανή ακτιβίστρια, δικηγόρος και πρώην δικαστής Σιρίν Εμπάντι πιστεύει ακράδαντα πως αυτό που συμβαίνει εδώ και τρεις μήνες στο Ιράν, με αφορμή τη δολοφονία της 22χρονης Αμινί, «είναι μια επανάσταση με όλη τη σημασία της λέξεως». Μια επανάσταση η οποία έχει αγγίξει όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, όλες τις ηλικίες και όλα τα επαγγέλματα. Μια κατάσταση που δεν έχει επιστροφή. Στην πιο πρόσφατη συνέντευξή της στη γαλλική τηλεόραση France24 εξηγεί πως σήμερα οι Ιρανοί δεν φοβούνται. Αντίθετα, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα για να ρίξουν το καθεστώς που επί 43 χρόνια αγνοεί τα αιτήματά τους: «Οταν οι δυνάμεις ασφαλείας ρίχνουν ξύλο, οι διαδηλωτές απαντάνε χτυπώντας και αυτοί τους άνδρες ασφαλείας» δηλώνει σε άλλη συνέντευξή της στην «Deutsche Welle». Τα όσα δραματικά συμβαίνουν στο Ιράν τα μαθαίνει από φίλους Ιρανούς που ζουν στη χώρα, μιας και η ίδια εδώ και πολλά χρόνια μένει αυτοεξόριστη σε μυστική τοποθεσία στο Λονδίνο. «Από τη μία πλευρά το βρίσκω πολύ στενάχωρο και σπαρακτικό. Από την άλλη, είμαι πολύ περήφανη που βλέπω πόσο θαρραλέος είναι ο λαός μου σε αυτές τις διαδηλώσεις», ενώ επιμένει ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να κάνει περισσότερα για να βοηθήσει τους Ιρανούς: «Δεν θέλουμε μόνο λόγια. Θέλουμε δράση». Για παράδειγμα, οι δυτικές χώρες «να καταργήσουν τις διπλωματικές σχέσεις σε επίπεδο πρεσβειών και προξενείων ή να χρησιμοποιήσουν τις συνομιλίες για την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν ώστε να ασκήσουν ακόμη μεγαλύτερη πίεση στο θεοκρατικό καθεστώς». Γιατί το διακύβευμα είναι τεράστιο, είναι «να φέρουμε πίσω τη δημοκρατία στη χώρα».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
