Εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες στις ετήσιες παγκόσμιες διασκέψεις για το κλίμα συζητούνται τα ίδια και τα ίδια, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει κανένα απτό αποτέλεσμα. Οι παγκόσμιες εκπομπές ρύπων αυξάνονται, με μοναδική εξαίρεση τη χρονιά που αφήσαμε πίσω μας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, κάτι που οι επιστήμονες θεωρούν μεμονωμένο φαινόμενο.
Οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν αποτύχει να δημιουργήσουν έναν λειτουργικό παγκόσμιο μηχανισμό για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα αποτελεσματικά, ενώ η περίφημη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα, που κλείνει πια πέντε χρόνια, έχει μεν επικυρωθεί από την πλειονότητα των χωρών, όμως οι στόχοι της δεν είναι νομικά δεσμευτικοί. Συνεπώς, δεν υπάρχουν κίνητρα για την τήρηση των στόχων, αλλά ούτε και κυρώσεις όταν αυτοί αθετούνται.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
