Ως «καλύτερη δυνατή» χαρακτηρίζει την επιλογή του απόστρατου αντιστράτηγου Κιθ Κέλογκ για τη θέση του ειδικού απεσταλμένου για την Ουκρανία και τη Ρωσία ο Μάθιου Μπράιζα, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Ευρώπη και την Ευρασία επί προεδρίας Τζορτζ Μπους τζούνιορ. «Ο Κέλογκ έχει πολύ μεγάλη εμπειρία ως στρατηγός αλλά και ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μάικ Πενς, αντιπροέδρου στην πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ. Επομένως γνωρίζει και την επιχειρησιακή και τη στρατηγική πλευρά των πολιτικών εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, προαπαιτούμενο για να είναι αποτελεσματικός απεσταλμένος για την Ουκρανία και τη Ρωσία» λέει στο «Βήμα».
Παρ’ όλο που δεν γνωρίζει το ακριβές σχέδιο του νέου προέδρου για την Ουκρανία, θεωρεί βέβαιο ότι ο Τραμπ «θα ασκήσει πιέσεις στο Κίεβο και στη Μόσχα να σταματήσει ο πόλεμος και να «παγώσουν» οι γραμμές μάχης». Μόλις ο πόλεμος σταματήσει, ο αμερικανός πρόεδρος «θα ζητήσει εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία από τη Μόσχα και θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τα ουκρανικά εδάφη».
Ποια θα ήταν η καλύτερη δυνατή επίλυση για την ουκρανική πλευρά;
«Ο τερματισμός του πολέμου θα αποτελούσε ασφαλώς μια θετική εξέλιξη για την Ουκρανία. Ομως, οι ίδιοι οι Ουκρανοί είναι που πρέπει να αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν για τη χώρα τους. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειονότητα των Ουκρανών επιθυμεί να σταματήσει ο πόλεμος αποδεχόμενη έναν βαθμό εδαφικών παραχωρήσεων. Δεν γνωρίζουμε ποιες παραχωρήσεις θα γίνουν τελικά. Το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την Ουκρανία, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν η Ρωσία να αποσύρει όλες τις δυνάμεις της παράνομης εισβολής της και να εγγυηθεί για την ασφάλεια της χώρας. Για το μέλλον, το καλύτερο σενάριο θα ήταν να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ».
Ο πρόεδρος Πούτιν θα δεχθεί να διαπραγματευτεί ή θα συνεχίσει τον πόλεμο;
«Ο ρώσος πρόεδρος νιώθει αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να συνεχίσει να μάχεται παρά το τεράστιο κόστος. Η Ρωσία όμως, βάσει υπολογισμών των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, χάνει περί τους 1.200-1.500 στρατιώτες ημερησίως. Εχει ανασχεδιάσει την οικονομία της με κριτήριο την εξέλιξη του πολέμου. Η ανάπτυξη της ρωσικής οικονομίας ανακόπηκε, με αρνητικό αντίκτυπο και για το μέλλον. Γι’ αυτό εκτιμώ ότι ο Πούτιν θα δεχθεί τελικά να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου, ακριβώς επειδή το κόστος για τη Ρωσία είναι τόσο υψηλό. Προς το παρόν, όμως, θέλει να συνεχίσει να πολεμά, ευελπιστώντας ότι θα πείσει τον Τραμπ να πιέσει τον πρόεδρο Ζελένσκι. Το γεγονός είναι ότι όσο η Ρωσία έχει ηγέτη της τον Πούτιν θα αποτελεί απειλή για την Ευρώπη. Τα καλά νέα είναι ότι η Ευρώπη έχει αντιληφθεί ότι η Ρωσία με τον Πούτιν δεν μπορεί παρά να αποτελεί εχθρό».
Πώς ερμηνεύετε το πρόσφατο τηλεφώνημα του γερμανού καγκελάριου Ολαφ Σολτς στον Πούτιν; Το Βερολίνο δεν έχει δώσει το πράσινο φως στο Κίεβο για πλήγματα εντός της Ρωσίας με γερμανικούς πυραύλους Taurus μεγάλου βεληνεκούς.
«Το τηλεφώνημα του Σολτς σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνει ότι οι ευρω-ρωσικές σχέσεις οδεύουν προς εξομάλυνση ή αποκατάσταση. Η χειρονομία του γερμανού καγκελάριου απευθύνεται στο εσωτερικό ακροατήριό του και δη στους βιομηχάνους που χειραγωγούσαν την Ανγκελα Μέρκελ ζητώντας φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο. Αφορά την πολιτική επιβίωσή του. Θέλει να δείξει ότι προσπάθησε».
Ποιος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος της ΕΕ στις εξελίξεις για την Ουκρανία και στην ασφάλεια των ευρωπαϊκών εδαφών μελλοντικά;
«Η ΕΕ είναι οικονομική ένωση και όχι αμυντική, επομένως δεν μπορεί να εγγυηθεί για την ασφάλεια της Ουκρανίας ή της ηπείρου. Αν χαλαρώσουν τα ενταξιακά κριτήρια, η Ουκρανία ίσως ενταχθεί στην ΕΕ. Στο ερώτημα «ποιος θα προστατεύει τα ευρωπαϊκά εδάφη σε μελλοντική επίθεση;» η απάντηση είναι «αποκλειστικά το ΝΑΤΟ». Είναι σχεδιασμένο ακριβώς για αυτό. Η ΕΕ έχει βασιστεί στην αδρά χρηματοδότηση της άμυνάς της από τις ΗΠΑ. Θα πάρει δεκαετίες στους Ευρωπαίους να επενδύσουν χρήματα ώστε να είναι σε θέση να αναλάβουν την ασφάλειά τους. Το ΝΑΤΟ είναι το «κλειδί» λοιπόν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια».
Οι αμερικανο-ρωσικές σχέσεις προς ποια κατεύθυνση θα μπορούσαν να αλλάξουν συνολικότερα μετά την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο;
«Κανείς δεν γνωρίζει πώς ακριβώς θα διαμορφωθούν. Ο Τραμπ θαυμάζει τον Πούτιν γιατί κάνει συναλλακτική πολιτική και είναι δικτάτορας. Αλλά, τελικά, ο Ντόναλντ Τραμπ αρέσει στον Ντόναλντ Τραμπ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Και αυτό που τον κάνει περισσότερο περήφανο από τα ίδια τα έργα του είναι ότι μπορεί να κλείνει συμφωνίες. Αλλά τυχόν προσπάθεια του Πούτιν να εξαλείψει την Ουκρανία δεν θα τη δεχόταν ποτέ ως μια καλή συμφωνία».
