Οι ευρωπαίοι ηγέτες στηρίζουν γενικώς τον Μακρόν, τον οποίο, αντίθετα, καταδίκασαν μουσουλμάνοι ηγέτες από το Κουβέιτ ως το Πακιστάν και τη Μαλαισία. Ο αμερικανικός και ο βρετανικός Τύπος επικρίνουν και τους δύο, Ερντογάν και Μακρόν, ότι ανοίγουν νέα μέτωπα αντί ο πρώτος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της «υπερέκτασης στην εξωτερική πολιτική του», ύστερα από έναν χρόνο «επιθετικού τυχοδιωκτισμού» στη γειτονιά του, και ο δεύτερος να αντιμετωπίσει με ουσιαστικό τρόπο «την αποξένωση των γάλλων μουσουλμάνων» – τονίζουν ότι τα γκέτο των προαστίων είναι αποτέλεσμα της γαλλικής πολιτικής και μετά βρήκε πρόσφορο έδαφος εκεί το ακραίο ισλάμ.
Η ισλαμιστική «αντι-κοινωνία», που θέλει να αποφύγει ο Μακρόν με τα μέτρα που παίρνει, είναι «προϊόν τόσο της Γαλλίας όσο και του ισλάμ», σύμφωνα με τον ανταποκριτή της «Washington Post» στο Παρίσι. Οι πιο βιτριολικοί παρατηρούν ότι το περίφημο κοσμικό κράτος της Γαλλίας υιοθετεί ως αργίες τις γιορτές των καθολικών.
