Στο πεδίο της Λευκορωσίας, όταν ξέσπασε η κρίση, αναλυτές έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τη σύγκρουση ως μια τοπική προβολή σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, κάνοντας παραλληλισμούς μεταξύ της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας, αλλά και υποθέσεις ότι η Ρωσία θα απέτρεπε με κάθε κόστος την πτώση του Λουκασένκο. Πλην όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
«Αρχικά, οι διαμαρτυρίες είναι κατά κύριο λόγο κατά του Λουκασένκο» γράφει στην ανάλυσή της η συντακτική ομάδα του ιστοτόπου γεωπολιτικών αναλύσεων Global Risk Insights υπογραμμίζοντας ότι «δεν φαίνεται να υπάρχει ένα σαφές αντιρωσικό αίσθημα, ούτε οι διάφοροι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης επιδιώκουν να φέρουν τη Λευκορωσία πιο κοντά στη Δύση. Το Εθνικό Συμβούλιο Συντονισμού, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διευκόλυνση μιας ειρηνικής μετάβασης της εξουσίας, έχει δηλώσει ρητά ότι επιθυμεί να διατηρήσει στενές και ιστορικές σχέσεις με τη Ρωσία ως μέρος του πρότζεκτ διμερούς συνεργασίας με την ονομασία Union State».
Αλλωστε, σε αντίθεση με ό,τι είχε συμβεί έξι χρόνια νωρίτερα στην Ουκρανία, ο λαός της Λευκορωσίας συνεχίζει να προωθεί ενεργά παραδοσιακά σύμβολα της χώρας, με τους διαδηλωτές να κραδαίνουν όχι την ευρωπαϊκή αλλά την εθνική σημαία της χώρας. Μόνο εάν αλλάξει το status quo με έναν τρόπο που δεν θα ωφελεί τη Ρωσία, θα σταματήσει να αποτελεί εσωτερικό ζήτημα του Μινσκ:
«Είναι κρίσιμο ότι η βίαιη απομάκρυνση ενός δικτάτορα που δεν είναι φιλοδυτικός από μόνη της θεωρείται διαταραχή αυτής της ισορροπίας και θα μετατρέψει το πρόβλημα από εσωτερική υπόθεση σε εξωτερική» έγραφε προ διμήνου ο Αλεξάντερ Μπαούνοφ στην ανάλυσή του στη δεξαμενή σκέψης Carnegie Moscow Center.
Εκτός των άλλων, η κατάσταση στη διεθνή σκακιέρα είναι εξαιρετικά ρευστή, ιδιαίτερα δύο ημέρες πριν από τις αμερικανικές εκλογές. Αναλυτές και κυβερνήσεις παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις στην καρδιά του ελεύθερου κόσμου και η Ρωσία τηρεί στάση αναμονής για το ποιος θα είναι τελικά ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου. Ενδεχόμενο τέλος του Τραμπ θα σημάνει μια νέα φάση για τις αμερικανορωσικές σχέσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξωτερική πολιτική της Μόσχας.
