Η απροθυμία των διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων να περάσουν τα τουρκικά σύνορα είχε εκδηλωθεί πολύ προτού ξεσπάσει η πανδημία του κορωνοϊού. Από τον Αύγουστο του 2018 η τιμή των τουρκικών CDS, των ασφαλίστρων κινδύνου δηλαδή που εξασφαλίζουν έναν επενδυτή ότι θα αποζημιωθεί σε περίπτωση «πιστωτικού γεγονότος» (χρεοκοπίας με άλλα λόγια), είχαν εκτιναχθεί σε υψηλότερο επίπεδο από εκείνο του 2009. Σε σημείο μάλιστα που δημιουργήθηκε αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν «αντεστραμμένη καμπύλη»: το κόστος να αγοράσει κανείς μια ετήσια προστασία της επένδυσής του μέσω CDS να ξεπερνά το ετήσιο κόστος ενός απλού πενταετούς ασφαλιστικού συμβολαίου.
Τον Μάιο του 2019 τα CDS προοιωνίζονταν επικείμενη χρεοκοπία της Τουρκίας. Τα επιτόκια των τουρκικών ομολόγων υπολείπονταν μόνο εκείνων της Βενεζουέλας, της Αργεντινής και της Ουκρανίας, ενώ η τουρκική λίρα μπήκε σε τροχιά ελεύθερης πτώσης έναντι του δολαρίου. Από την αρχή του 2020 οι απώλειές της ξεπέρασαν το 14% και η ιαπωνική τράπεζα MUFG προβλέπει ότι έως τα τέλη του τριμήνου στις απώλειες θα έχει προστεθεί άλλο ένα 7%, ενώ έως τα τέλη του 2020 ένα επιπλέον 18%, ώστε να φθάσει η ισοτιμία στις 8 λίρες το δολάριο, από 3 λίρες που ήταν τον Σεπτέμβριο του 2016, λίγο μετά το πραξικόπημα κατά του Ερντογάν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
