Σε μια πρόσφατη έρευνά της η ρωσική εφημερίδα «Νόβαγια Γκαζέτα», επικριτική προς το Κρεμλίνο και με σημαντικές διακρίσεις στο ενεργητικό της, δημοσίευσε συγκεντρωτικά στοιχεία από τις ψηφοφορίες στο Ευρωκοινοβούλιο κατά την περίοδο 2019-2023 με τις ψήφους «κατά» και τις αποχές σε θέματα που αφορούσαν τη Ρωσία, επιχειρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να καταγράψει τα «φιλοπουτινικά» κόμματα. Σύμφωνα με την εφημερίδα στο top ten των κομμάτων που καταψήφιζαν ή απείχαν από ψηφίσματα κατά του Πούτιν συγκαταλέγονται το ΚΚΕ, στη δεύτερη θέση μετά το ΚΚ Πορτογαλίας, και ο ΣΥΡΙΖΑ στην όγδοη θέση, ενώ διάσπαρτα στη λίστα είναι κόμματα όπως το Die Linke (Η Αριστερά) της Γερμανίας, «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, στην έβδομη θέση, αλλά και κόμματα σαφώς αντίθετου προσανατολισμού με εθνικιστικές και λαϊκιστικές αναφορές.
Τελικά είναι «φιλοπουτινικά» τα κόμματα της εγχώριας Αριστεράς, σύμφωνα με τη στατιστική προσέγγιση της ρωσικής εφημερίδας; ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασαν από την αρχή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία παρά τις διαφορές τους. Για το μεν ΚΚΕ πρόκειται για «απαράδεκτη στρατιωτική επέμβαση και εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» στο πλαίσιο του ανταγωνισμού δύο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων – από τη μία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και από την άλλη της Ρωσίας – «για τα κέρδη, για το μοίρασμα αγορών και εδαφών», ενώ δεν έχει κρύψει την πλήρη αντίθεσή του με το καθεστώς του Κιέβου καταγγέλλοντάς το ότι απαγόρευσε το ΚΚ Ουκρανίας και ότι έχει ενσωματώσει φιλοναζιστικά στοιχεία.
Μπορεί να υπήρχαν στο παρελθόν αγαστές σχέσεις με τη Μόσχα, όμως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ όλα άλλαξαν. Η σημερινή Ρωσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα νεοκαπιταλιστικό ολιγαρχικό μόρφωμα και ο Περισσός δεν παύει να υπερασπίζεται το σοσιαλιστικό παρελθόν.
Οταν ο Πούτιν στο πολεμικό διάγγελμά του μίλησε για διόρθωση του λάθους του Λένιν και των Μπολσεβίκων να δημιουργήσουν το ουκρανικό κράτος, το ΚΚΕ εξεμάνη κατηγορώντας τον για «ρεσιτάλ αντικομμουνισμού». Την ίδια στιγμή κρατά σταθερό το μέτωπό του κατά των αμερικανο-νατοϊκών και ευρωπαϊκών σχεδιασμών που θεωρεί ότι ώθησαν στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση που μαίνεται στην Ουκρανία για γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς λόγους «απορρίπτοντας τα κάλπικα προσχήματα που αξιοποιούν οι δύο πλευρές της σύγκρουσης».
Σε αντίθεση με το ΚΚΕ, στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν εξ αρχής αρκετές «κακοφωνίες» όσον αφορά τη στάση έναντι του πολέμου, όχι ως προς την καταδίκη της ρωσικής επέμβασης και τη στάση του Κρεμλίνου, το οποίο άλλωστε είχε «αδειάσει» τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οποία προσέβλεπε στην οικονομική στήριξη της Μόσχας προς τη χρεοκοπημένη Ελλάδα για να διαψευστεί παταγωδώς, ούτε ως προς την υιοθέτηση των ευρωπαϊκών κυρώσεων, αλλά ως προς την αποστολή αμυντικού υλικού και κυρίως ως προς την υιοθέτηση εκ μέρους της κυβέρνησης μιας ετεροβαρούς αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ στο νέο ασταθές διεθνές πλαίσιο, αν και την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε το πρωτόκολλο προσχώρησης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
