Μετά τις αρνητικές αντιδράσεις της Αγκυρας για την υπογραφή της συμφωνίας με την Αίγυπτο, παραμένει άγνωστο αν και πότε θα επαναρχίσουν οι περιώνυμες διερευνητικές επαφές, που είχαν διακοπεί από το 2016! Παρ’ όλα αυτά, η πρόταση της παραπομπής της διαφοράς, στην περίπτωση που δεν τα βρούμε, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που επανέφερε ο έλληνας πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα, παραμένει. Αυτό μου θύμισε όμως ότι ακόμη και όταν οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει για την παραπομπή αυτή, η Αγκυρα έκανε πίσω. Ηταν τον Μάιο του 1975, δέκα μήνες μετά την πτώση του χούντας, κατά την πρώτη συνάντηση Καραμανλή – Ντεμιρέλ στις Βρυξέλλες. Είχα καλύψει την επίσκεψη αυτή και ακόμη θυμάμαι το κλίμα ευφορίας που είχε επικρατήσει μετά τη συμφωνία αυτή. Λίγο αργότερα όμως οι Τούρκοι αθέτησαν την υπογραφή τους, επιμένοντας στο ζήτημα της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο.
Σαράντα πέντε χρόνια αργότερα – και ύστερα από αλλεπάλληλες επικίνδυνες προκλήσεις στην περιοχή αυτή – το πρόβλημα αυτό παραμένει άλυτο, ενώ τώρα έχουν προστεθεί και οι διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, για να μη μιλήσουμε για το Μεταναστευτικό και για όλα τα άλλα. Αυτό όμως που είναι αδιανόητο είναι ότι ακόμη και όσα έχουμε συμφωνήσει οι Τούρκοι δεν τα τηρούν. Οπως η συμφωνία της Βουλιαγμένης του 1988 που προέβλεπε, μεταξύ πολλών άλλων, ότι δεν θα διεξάγονται ασκήσεις κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου και των θρησκευτικών εορτών. Πράγμα που φυσικά δεν συμβαίνει όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Καλό θα ήταν λοιπόν, αν ξεκινήσουν οι περιώνυμες διερευνητικές επαφές, να συμφωνηθεί πρώτα απ’ όλα ότι πρέπει να εφαρμοστούν όσα έχουν συμφωνηθεί έως σήμερα και μετά βλέπουμε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
