Η Κάτριν Χάτενχαουερ ήταν 20 χρόνων όταν, μαζί με μία φίλη της, πήρε ένα πανό και έγραψε το σύνθημα «Για μια ανοικτή χώρα με ελεύθερους ανθρώπους». Με αυτό το πανό βγήκε στους δρόμους της Λειψίας στις 4 Σεπτεμβρίου του 1989, για να προλάβει να το κρατήσει ανοικτό όσα δευτερόλεπτα ήταν και τα χρόνια της ζωής της πριν ορμήσουν για να το αρπάξουν οι άνθρωποι της Στάζι. Αυτά τα είκοσι δευτερόλεπτα όμως ήταν αρκετά για να απαθανατίσουν τα δυτικά τηλεοπτικά συνεργεία τη σκηνή και αυτή να κάνει τον γύρο του κόσμου. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, η Κάτριν Χάτενχαουερ δεν θα ήταν πια μια Ossi (Ανατολική), αλλά πολίτης της ενωμένης Γερμανίας. Εχοντας αφιερώσει πλέον τη ζωή της στις εικαστικές τέχνες, η θαρραλέα ακτιβίστρια που συμμετείχε ενεργά στο κίνημα κατά του ανατολικογερμανικού καθεστώτος με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε φυλάκιση, μιλάει στο «Βήμα» για τη στιγμή που το σύνθημα «είμαστε ένας λαός» έγινε πραγματικότητα. «Μία και μόνο λέξη», λέει, «μπορεί να κάνει τη διαφορά».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
