Οι «εκρήξεις» Μακρόν προκαλούν πονοκέφαλο στο Βερολίνο

Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ένα ιδιόρρυθμο πολιτικό υβρίδιο. Στους διαδρόμους των Βρυξελλών, οι «κακές γλώσσες» λένε ότι είναι περισσότερο φιλόσοφος-στοχαστής παρά πολιτικός, ενδεχομένως επηρεασμένος από τα χρόνια του δίπλα στον Πολ Ρικέρ, έναν από τους κολοσσούς της φιλοσοφικής σκέψης του 20ού αιώνα. Για πολλούς από τους ομολόγους του στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), ο πρόεδρος της Γαλλίας είναι μία «αποδιοργανωτική» (disruptive) προσωπικότητα που επιμένει να παρακάμπτει ή και να αγνοεί τους κανόνες με τους οποίους λειτουργεί ένας αναπόφευκτα δυσκίνητος οργανισμός, όπως η ΕΕ. Πρόσφατα όμως ο κ. Μακρόν «έριξε τα δίχτυα του» και προς την άλλη πλευρά των Βρυξελλών, εκεί που βρίσκεται το νέο υπερσύγχρονο αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Η αποστροφή του, στο πλαίσιο της πολυσυζητημένης συνέντευξής του στο περιοδικό «Economist», ότι η Συμμαχία είναι «εγκεφαλικά νεκρή» προκάλεσε έντονα και κατά βάση επικριτικά σχόλια εναντίον του.

Εστω και με τον αντισυμβατικό τρόπο με τον οποίο έθεσε το ζήτημα επί τάπητος, ο Εμανουέλ Μακρόν κατάφερε να ταράξει τα νερά. Η ιδέα ότι η Συμμαχία θα πρέπει να προχωρήσει σε μία στρατηγική συζήτηση για το μέλλον της θα είναι βασικό θέμα της ατζέντας της Συνάντησης των Ηγετών, που θα πραγματοποιηθεί στις 3-4 Δεκεμβρίου στο πολυτελές ξενοδοχείο «The Grove» στο Χέρντφορντσαϊρ, σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από το Λονδίνο. Η «περίεργη» κατάσταση στην οποία, όντως, βρίσκεται το ΝΑΤΟ σήμερα αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι έχει επιλεγεί η λέξη «συνάντηση» (meeting) και όχι «Σύνοδος Κορυφής» (Summit). Ουσιαστικά θα πρόκειται για μία συνάντηση εργασίας ολίγων ωρών, η οποία θα συνοδευθεί και από ένα δείπνο το βράδυ της Τρίτης 3 Δεκεμβρίου στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ για να εορταστούν τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου το 1949. Ο ανομολόγητος στόχος της νατοϊκής γραφειοκρατίας είναι να περιοριστεί, όσο αυτό είναι δυνατόν, ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη πριν από την εκλογή του αναδειχθεί στην πλέον αποδιοργανωτική προσωπικότητα διεθνώς, και το ΝΑΤΟ δεν έχει ξεφύγει από τη στόχευσή του.