Τέσσερις επιθέσεις που φέρουν τη σφραγίδα εξτρεμιστών της λευκής υπεροχής ή του ισλαμιστικού φονταμενταλισμού πραγματοποιήθηκαν το τελευταία 10ήμερο: στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας στις 15 Μαρτίου, όπου ο 28χρονος ακροδεξιός Αυστραλός Μπρέντον Τάραντ σκότωσε 50 άτομα σε επιθέσεις σε δύο τζαμιά. Στο Στάνγουελ του Σάρεϊ, κοντά στο Λονδίνο, την επομένη, όπου 50χρονος που φώναζε ρατσιστικά συνθήματα τραυμάτισε με μαχαίρι 19χρονο από τη Νότια Ευρώπη (η ταυτότητά του και η χώρα καταγωγής του δεν έγιναν γνωστές για λόγους ασφαλείας). Στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας τη Δευτέρα, όπου 37χρονος Τούρκος άνοιξε πυρ σε τραμ τραυματίζοντας τρεις, και στο Μιλάνο την Πέμπτη, όπου ο 47χρονος σενεγαλέζος οδηγός σχολικού λεωφορείου απήγαγε τα 51 παιδιά που μετέφερε και προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να τα κάψει διαμαρτυρόμενος για την (αντι)μεταναστευτική πολιτική της ιταλικής κυβέρνησης. Ολες αντιμετωπίζονται ως τρομοκρατικές επιθέσεις από τις αρχές της χώρας όπου πραγματοποιήθηκαν.
Κορυφαία όλων ήταν προφανώς η επίθεση στη Νέα Ζηλανδία. Αν δεν είχε προηγηθεί, θα είχε περάσει «στα ψιλά» εκείνη που ακολούθησε στο Σάρεϊ, την οποία πάντως και η Τερέζα Μέι χαρακτήρισε «τρομοκρατική». Οι επιθέσεις από ακροδεξιούς οπαδούς της λευκής υπεροχής έχουν αυξηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, όμως μόνο μετά την πολύνεκρη επίθεση στη Νέα Ζηλανδία άρχισε να γίνεται σοβαρή συζήτηση για αυτές παγκοσμίως. Οι κεντρικοί άξονες αυτής της συζήτησης είναι ότι, πρώτον, η Ακροδεξιά και η ισλαμιστική τρομοκρατία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, δεύτερον, το Internet παίζει τεράστιο ρόλο στην παγκόσμια εξάπλωση της ρατσιστικής ιδεολογίας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρέπει επιτέλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους και, τρίτον, οφείλουμε να αντικρούουμε τα διεστραμμένα ιδεολογήματα των οπαδών της λευκής υπεροχής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
