Κέρδισε τον πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και επανακατέκτησε αζερικές περιοχές που είχε καταλάβει πριν από 30 χρόνια η Αρμενία, ενώ πλέον κατέχει και μεγάλο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Παράλληλα, αποτελεί τον δίαυλο μέσω του οποίου ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν βάζει πόδι στον Καύκασο.
Ο Ιλχάμ Αλίεφ δεν θα μπορούσε να είχε κερδίσει τον πόλεμο, που ξέσπασε πριν από 30 χρόνια αλλά αναζωπυρώθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου, χωρίς τη βοήθεια των Τούρκων. Η Αγκυρα αρνείται ότι συμμετείχε στις μάχες, αν και υπάρχουν πάμπολλες μαρτυρίες ότι έστειλε χιλιάδες σύρους πρόσφυγες να πολεμήσουν στο μέτωπο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η νίκη των Αζέρων επιτεύχθηκε χάρη στα τουρκικά ντρόουν Μπαϊρακτάρ που πυροβολούσαν τους αρμένιους στρατιώτες μέσα στα χαρακώματα.
Στην επινίκια μεγαλοπρεπή στρατιωτική παρέλαση στις αρχές Δεκεμβρίου στο Μπακού, παρέστη ο Ερντογάν δίπλα στον Αλίεφ και είδε να περνά από μπροστά του το όλο και αυξανόμενο τουρκικό οπλοστάσιο του Αζερμπαϊτζάν. Ο Αλίεφ, που διατηρεί καλές σχέσεις με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν και αγοράζει και ρωσικά όπλα, όπως και ισραηλινά ντρόουν, αναζητεί την τουρκική στρατιωτική προστασία για να αντισταθμίσει τη ρωσική βοήθεια προς την Αρμενία. Το ζητούμενό του είναι η υπογραφή μιας αμυντικής συμφωνίας με την Τουρκία, όπως εκείνη που διαθέτει η Ρωσία με την Αρμενία.
Ο Αλίεφ, γιος του πρώην προέδρου Χαϊντάρ Αλίεφ, πήρε την εξουσία μέσω νοθείας στις εκλογές του 2003 (την ίδια χρονιά που εξελέγη ο Ερντογάν στην Τουρκία) και έκτοτε έχει επανεκλεγεί με τον ίδιο τρόπο για άλλες δύο πενταετείς θητείες, ενώ το 2018 επανεξελέγη για επταετή θητεία. Καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του Τύπου, όμως ακολουθεί φιλοδυτική πολιτική και μετριοπαθές Ισλάμ, και έχει κάνει ανοίγματα στην ΕΕ, στο Ισραήλ και στο ΝΑΤΟ. Αλλά η μεγάλη σφραγίδα του στην πολιτική του Αζερμπαϊτζάν είναι η πολύ στενή σχέση με την Τουρκία. Ακόμη και για τα δεδομένα της πάντα φιλικής σχέσης ανάμεσα στις δύο χώρες, ο Ερντογάν προσέφερε άνευ προηγουμένου υποστήριξη στον Αλίεφ. Την εξαργυρώνει μέσω της εισχώρησης του τουρκικού στρατού στον Καύκασο, ως επιβλέποντος την ειρήνη στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Πολλοί από τους ένα εκατομμύριο αζέρους πρόσφυγες από τις αζερικές επαρχίες γύρω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που είχαν καταλάβει οι Αρμένιοι πριν από 30 χρόνια, επέστρεψαν στα σπίτια τους αυτόν τον μήνα, ζητωκραυγάζοντας υπέρ του Αλίεφ.
